u-Dekl. (4. Dekl.)
situs ūs m
Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch:
2. situs, ūs, maskulin (sino)
I)die Lage, Stellung
1)eigentlich
a)überhaupt
urbisCaes.Cic.
lociCic.
locorumCurt.
membrorumCic.
Plural
situs oppidorum, castrorumCaes.
locorumCic.Solin.
terrarumCic.
urbiumSen. rhet.
gentium, Örtlichkeiten, OrtsverhältnisseTac.
b)als philosophischer terminus technicus: die Kategorie κεισθαιAugustin. de categ. 12Mart. Cap. 4. § 340 und 363 und 381
2)metonymisch
a)die Stellung = der Bau
exegi monumentum … regali situ pyramidum altius, als der Königsbau der P.Hor. carm. 3, 30, 2
b)die Lage = die Weltgegend, Gegend
meridianusPlin.
Plural
(pantherae) repleturae illos situsPlin. 27, 7
II)insbesondere: das lange Liegen an einem Ort
A)eigentlich und metonymisch
1)eigentlich
gladius situ roviginat, NichtgebrauchApul.
situ durescere campum, RuheVerg.
2)metonymisch
a)der Mangel an Wartung
cessat terra situOv.
so auch
loca senta situVerg.
b)der durch langes Liegen erzeugte Schimmel, Rost, Schmutz
occupat arma situsTibull.
canescunt tecta situOv.
ferrum situ carpiturSen. rhet.
crocum, quod redolet situmPlin.
vom Schmutz, von der Unsauberkeit des KörpersPoëta bei Cic.Ov.und andere
B)übertragen: das geistige Verrosten, Vermodern, Verwesen, Hinwelken, Hinschwinden
a)im Allgemeinen
senectus victa situOv.
ne pereant pectora situ, UntätigkeitOv.
velut situm ducere, sich gewissermaßen verliegenQuint.
marcescere otii situLiv.
situ secreti consumi, in der Einsamkeit verrostenQuint.
b)von Dingen, die in Vergessenheit, aus der Gewohnheit kommen
in aeterno iacēre situ, VergessenheitProp.
passus est leges situ atque senio emori, als vermodert und veraltet außer Kraft zu tretenGell.
quantum apud Ennium et Accium verborum situs occupaverit = quot verba vetustas et oblivio deleveritSen.
sepultae ac situ obsitae iustitia, aequitas, industria civitati redditae, die gleichsam zu Grabe getragene und vermoderte G. usw.Vell.
☞Nominativ Plural situusPlin. 7, 153 Detl.vergleiche Detlefsen in symbol. philol. Bonn. p. 712 sqq
Charlton T. Lewis, An Elementary Latin Dictionary:
situs, ūs, masculine 1 SA-, a situation, position, site, location, station
cuius hic situs esse diciturCic.
urbs situ nobilisCic.
locorumCurt.
urbes naturali situ inexpugnabilesLiv.
AfricaeSall.
castrorumCaes.
turris situ editaCurt.
membrorumCic.
monumentum Regali situ pyramidum altius, i.e. structureHor.
opportunissimi sitūs urbibusCic.
sitūs partium corporisCic.
revocare sitūs (foliorum), arrangementVerg.
Idleness, sloth, inactivity, sluggishness
victa situ senectusVerg.
Indigna est pigro forma perire situOv.
marcescere otii situ civitatemLiv.
(verba) Nunc situs informis premitHor.
in aeterno iacere situ, i.e. forgetfulnessProp.
The effect of neglect, rust, mould, mustiness, dust, dirt, filth
Per loca senta situVerg.
immundusOv.
Situm inter oris barba Intonsa, etc.Cic. poet.
Text based on data provided by Perseus Digital Library, with funding from The National Endowment for the Humanities. Original version available for viewing and download at http://www.perseus.tufts.edu