konsonant.-Konjugation
ērubēscere
ērubēscō ērubuī
Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch:
ē-rubēsco, rubuī, ere, rot werden, sich rot färben
a)überhaupt
saxa roratis erubuisse rosisOv. ex Pont. 2, 1, 36
erubuere genaeOv. met. 7, 78
b)insbesondere: aus Scham erröten, schamrot werden, sich schämen, sich scheuen (Gegensatz expallescere)
matronales erubuere genaeOv.
vidi te totis erubuisse genisOv.
ubi erubuitCic.
adversarium erubuisse, expalluisseCornif. rhet.
Fabianum, cum in senatum testis esset inductus, erubuisse meminiSen.
epistula non erubuitCic.
mit Akkusativ
neque erubuit ora vestraPs. Cic. in Sall. decl. 5, 15
iura fidemque supplicis erubuitVerg. Aen. 2, 541
mit in und Ablativ
o rem dignam, in qua non modo docti sed etiam agrestes erubescantCic. de legg. 1, 41
mit Ablativ (über)
reLiv.
rusticā doteOv.
referendis suis in civitatem beneficiisLiv.
mit Dativ
alicuiTert. apol. 9und andere Eccl.
veritatiAugustin. conf. 8, 2
Gerund. mit Dativ
non id Corneliae magis familiae quam urbi Romanae fore erubescendumLiv. 38, 59, 11
mit propter und Akkusativ
propter clamorem tuomPlaut. truc. 291
mit ex und Ablativ
ex nepoteVell. 2, 130, 4
mit de und Ablativ
de aliquoSen. contr. 2, 3 (11), 8. p. 185, 20 K.Spart. Sept. Sev. 15, 7
de peccato suoAugustin. serm. 122, 2
mit pro (über) und Ablativ
pro aliquoAugustin. de civ. dei 2, 5
mit ad und Akkusativ
ad nostrum dedecusHieron. epist. 125, 16
mit ut und KonjunktivCic. de legg. 1, 50
mit InfinitivVerg. ecl. 6, 2Liv. 10, 8, 5Sen. contr. 1, 8, 3Val. Max. 2, 5, 5Sen. ad. Marc. 25, 3Curt. 5, 5 (19), 17Petron. 36, 7Quint. 6, 1, 14Tac. ann. 6, 23Plin. ep. 9, 27, 2
non erubescere mit AcIVal. Max. 2, 7, 9
daher: erubescendus, a, um worüber man zu erröten, wessen man sich zu schämen hat
non er. ignesHor.
er. amores, gemeine LiebschaftenSen. rhet.
mortis erubescendum genusVal. Max.
er. morsSen.
neutrum Plural substantivisch
dolenda adhuc retulimus, veniendum ad erubescenda est, zu den Ereignissen, über die wir erröten müssenVell. 2, 130
Charlton T. Lewis, An Elementary Latin Dictionary:
ē-rubēscō, buī, —, ere, inchoative, to grow red, redden
saxa erubuisse rosisOv.
To blush with shame, feel ashamed
Erubuit, salva res estTer.
in alquā reCic.
erubuere genaeOv.
non est res, quā erubescam, si, etc.Liv.
rusticā dote corporisOv.
origineTac.
conlegam habereLiv.
silvas habitareVerg.
iura, to respectVerg.
te Non erubescendis adurit Ignibus (amoris), i.e. honorableHor.
id urbi Romanae fore erubescendumLiv.
Text based on data provided by Perseus Digital Library, with funding from The National Endowment for the Humanities. Original version available for viewing and download at http://www.perseus.tufts.edu