o-Dekl. (n.)

dēlictum ī n

Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch:

dēlictum, ī, neutrum (delinquo), der Fehler, das Versehen, Vergehen, die Übertretung

eius delicti reusNep.

uxor delicti manifestaTac.

quo delictum maius est, eo poena est tardiorCic.

delictum admittere in seTer.

delictum maius committereCaes.

cetera quoque concedere delictaSuet.

delictum facerePlaut.

delicta fateri nolleOv.

delicto oder delictis ignoscereSuet. Hor.

inque vicem illorum patiar delicta libenterHor.

nec primum alterumque delictum veniā prosequebatur, sed etc.Tac.

Gegensatz

aurigarum equorumque praecipua (Vorzüge) vel delicta (Mängel)Amm. 14, 6, 25

Charlton T. Lewis, An Elementary Latin Dictionary:

dēlīctum, ī, neuter de + LIC-, a fault, offence, trespass, crime, transgression, wrong, defect

delictum admisisse in meTer.

maiore commisso delictoCaes.

leveCic.

levioraTac.

distinctio poenarum ex delictoTac.

quo delictum maius est, eo poena est tardiorCic.

delicti conscientiāSall.

animus delicto obnoxiusSall.

defendere delictumHor.

quibus (delictis) ignovisse velimusHor.

suaOv.

Text based on data provided by Perseus Digital Library, with funding from The National Endowment for the Humanities. Original version available for viewing and download at http://www.perseus.tufts.edu