a-Dekl.

īnfāmia ae  f

Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch:

īnfāmia, ae, feminin (infamis), der üble Ruf, das üble Gerücht, worin ein Mensch oder eine Sache steht, und die daraus entstehende Schande, der Schimpf, die Schmach (während ignominia die Beschimpfung, der mit Schande verbundene Verlust äußerer Ehre und Ehrenzeichen)

I)eigentlich

α)absolut

res est mihi infamiaeTer.

in infamia esseTer.

infamiā aspergiNep.

infamiā flagrareCic.

infamiam capereHirt. b. G.

infamiam habereCaes.

subire infamiae maculamIustin.

subire infamiam sempiternamCic.

infamiam inferreCic. oder movereLiv.

verursachen

infamiam delereCic.

infamiam sarcireCaes.

PluralPlaut. Pers. 347Arnob. 6, 1

infamias subireTac. ann. 4, 33

β)mit Genitivus obiectivus

duarum legionum, der Schimpf wegen der beiden LegionenCaes.

pecuniae, die Schmach, Schande (wegen) der GeldgierVell. 2, 33, 2

II)metonymisch

a)das Gefühl der Schmach, das Schmachgefühl

rubore et infamiā, im Scham- und SchmachgefühlTac. hist. 4, 62

b)von dem, der etwas in üblen Ruf setzt: Schimpf, Schande

infamia silvae, von KakusOv. fast. 1, 551

nostri infamia saecliOv. met. 8, 97

Nebenform infamium

Charlton T. Lewis, An Elementary Latin Dictionary:

īnfāmia, ae, feminine infamis, ill fame, ill report, bad repute, dishonor, disgrace, infamy

reiCaes.

ne infamiae Ea res sibi essetTer.

indicia operta infamiāCic.

mendax, calumnyHor.

infamiam ferreCic.

infamiā aspergiNep.

se eripere ex infamiāCic.

latro cinia nullam habent infamiamCaes.

movereLiv.

sarcire, repairCaes.

quid enim salvis infamia nummis?Iuv.

A reproach, disgrace

Cacus silvae, reproachOv.

nostri saecliOv.


Text based on data provided by Perseus Digital Library, with funding from The National Endowment for the Humanities. Original version available for viewing and download at http://www.perseus.tufts.edu