o-Dekl. (n.)
tabernāculum ī n
Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch:
tabernāculum, ī, neutrum (taberna), das zu einer taberna Eingerichtete
I)im Allgemeinen: die Hütte, die Bude, das ZeltCic.Caes.und andere
regiumLiv.
militareCic.
Nomades in tabernaculis viventesPlin.
tabernaculum in campo Martio sibi collocareCic.
in ipso aditu atque ore portus tabernacula carbaseis intenta velis collocareCic.
tabernaculum secundum litus ipsum constituereAuct. b. Afr.
in principiis tabernaculum statuereNep.
totos dies in litore tabernaculo posito perpotabatCic.
incisis tabernaculorum funibus suismet tentoriis coopertos trucidabantTac.
ex praetorio in tabernaculum suum confusus concessitLiv.
aliquem in tabernaculum introducereLiv.
tabernacula detendereCaes.Liv.
im Bild
qui in una philosophia quasi tabernaculum vitae suae collocaruntCic. de or. 3, 77
II)insbesondere: in der Religionssprache der von dem Augur vor Abhaltung der Komitien außerhalb der Stadt zur Beobachtung der Auspizien eingenomme Standort, die Schauhütte
capere tabernaculum, das T. einnehmen, wählen, recte, recht, nach Ritualvorschrift, vitio, nicht gehörigCic. Liv.
☞Synkopiert tabernāclumCorp. inscr. Lat. 6, 5339
Charlton T. Lewis, An Elementary Latin Dictionary:
tabernāculum, ī, neuter taberna, a tent
tabernacula statui passus non estCaes.
in campo Martio mihi tabernaculum conlocareCic.
militareCic.
regiumLiv.
Of an augur, in the phrase, tabernaculum capere, to select a place for observing the auspices
tabernaculum recte captum, dulyCic.
parum recteLiv.
vitioCic.
Text based on data provided by Perseus Digital Library, with funding from The National Endowment for the Humanities. Original version available for viewing and download at http://www.perseus.tufts.edu