konsonant.-Konjugation

irrumpere (inrumpere)

irrumpō  irrūpī  irruptum

Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch:

ir-rumpo (in-rumpo), rūpī, ruptum, ere, hereinbrechen, -dringen, -stürzen, einfallen, einen Einfall machen

I)eigentlich

1)überhaupt

a)von Personen

introTer.

in aedesSall.

in castraCic.

in partem hostiumCaes.

in forum ex altera parteLiv.

intra moeniaSen. poët.

libertos orabat, ut ad se irrumperentSall.

quidam navicularius irrumpit se in curiamVarro fr.

mit Dativs. Drak. Sil. 2, 378

thalamoVerg.

templo, tectisSil.

foribusVal. Flacc.

mit Akkusativ

portamSall.

oppidumCaes. Augustin.

domum alicuiusCaes.

cubiculum alicuiusPlin. ep.

interiora domus liminaVerg.

ItaliamTac.

irrupto oppidoAugustin.

absolut

inrumpunt VitellianiTac.

ne bestiola conaretur irrumpere (ins Ohr)Cic.

b)von Leblosem

costas fraxinus irrumpitSil. 5, 551

irrumpit Cumana ratisSil. 14, 408

besonders von Gewässern: hereinbrechen (einbrechen) = hereinströmen (einströmen), sich ergießen

in hac parte in terras (von Meer)Plin.

e Scythico oceano in aversa Asiae (vom Meer)Plin.

per Babyloniorum fines in Rubrum mareCurt.

a septentrione Ionium mare irrumpitPlin.

quā irrumpens oceanus AtlanticusPlin.

2)Besitz ergreifend einfallen, sich eindrängen

in alicuius patrimoniumCic.

ut (translatio) deducta esse (eingeführt) in alienum locum, non irrupisse videaturCic.

II)übertragen

1)überhaupt

luxuries quam in domum irrupit, sich eindrängteCic.

imagines in animos per corpus irrumpuntCic.

in pedes, hoc est in radices, irrumpit vis morbiPlin.

quo modo istas calamitates removeam, quae ad me irruperunt, quo modo illas, ad quas ego irrupiSen.

protinus irrupit venae peioris in aevum omne nefasOv.

in nostrum fletum irrumpes? unseren Tränen willst du Gewalt antun?Cic.

mit Akkusativ

irr. deos, auf die G. mit Fragen einstürmenStat. Ach. 1, 508

deinde irrumpit animum aliorum admiratioSen. de ben. 3, 3, 2

absolut

irrumpunt optimi non numquam sensus, es drängen sich bisweilen die besten Gedanken aufQuint.

irrumpent curae, werden einreißenOv.

irrumpit adulatioTac.

non vides fore, ut irrumpant vitia cum virtutibusLact.

2)einer Sache Gewalt antun = etwas verletzen, brechen

foedusLact. 1, 18, 17

institutumLact. de ira dei 14, 6

legemTert. adv. Marc. 4, 20

pacemCassiod. var. 5, 43, 4

Charlton T. Lewis, An Elementary Latin Dictionary:

in-rumpō (irr-), rūpī, ruptus, ere, to break in, press in, force a way in, burst into, rush at, fall upon

inrumpere conariCaes.

dixit et inrupitOv.

hostes pluribus agminibus inrupturiTac.

quocunqueOv.

in castraCaes.

in aciem hostiumCic.

cum telis ad seseSall.

oppidumCaes.

domūs liminaVerg.

thalamoVerg.

Figuratively, to break in, enter, intrude, invade, interrupt

imagines in animos per corpus inrumpuntCic.

luxuries in domum inrupitCic.

in aevum nefasOv.


Text based on data provided by Perseus Digital Library, with funding from The National Endowment for the Humanities. Original version available for viewing and download at http://www.perseus.tufts.edu