a-Konjugation
cūnctārī
cūnctor cūnctātus sum
Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch:
cunctor (in vielen Handschriften und Ausgaben auch contor), ātus sum, ārī (vergleiche altindisch çankate, schwankt, zweifelt, çankā, Zweifel), an sich halten, zögern, zaudern
I)eigentlich: in der Bewegung = nicht vorwärts gehen wollen, zu langsam gehen, zurückbleiben, verweilen
huic quoque ›Vade procul‹ …ait; vimque minis addit, manibusque expellere tentat cunctantemOv.
ut custos neque tardiores (oves), dum cunctantur, neque agiles, dum procurrunt, separari a ceteris sinatCol.
c. in vita et haerereLucr.
c. diutius in vitaCic.
regina thalamo (im G.) cunctansVerg.
cunctans ad ascensum milesFlor. 4, 12, 7
ad medium cunctamur iterVal. Flacc. 3, 656
von leblosen Subjekten
cunctatur et amnis rauca sonans revocatque pedem Tiberinus ab altoVerg. Aen. 9, 124 sq.
tardum cunctatur olivum, tröpfelt nur langsamLucr. 2, 392
II)im Handeln zögern, zaudern, sowohl von Langsamen oder Unschlüssigen als auch von Bedächtigen, daher zuweilen = anstehen, Anstand nehmen (Gegensatz properare, conari, exsultare und dergleichen)
assequor omnia, si propero; si cunctor, amittoCic.
alterum exsultantem verborum audaciā (wortkühnen Sprudelgeist) reprimebat, alterum cunctantem et quasi verecundantem (blöden Zauderer) incitabatCic.
sed imperium quam consilium segnius fuit; dum cunctantur, iam praeda militum eratLiv.
an cuncter et tergiverser?Cic.
tantum non cessandum nec cunctandumLiv.
quid cunctaris? quid cessas? nisi occupas (diem), fugitSen.
cur ego cunctor?Plin. ep.
unus homo nobis cunctando restituit remEnn.
sedendo et cunctando bellum gerebatLiv.
cunctando extraxerat diemLiv.
ceterum dolo an vere cunctatus (sit), parum comperimusSall.
cunctatus paulum …inquamPlin. ep.
nihil cunctatus, ohne ZaudernSuet.
mit inter und Akkusativ
inter metum et iram oder inter pudorem et iram cunctatus, schwankendTac. ann. 12, 66 und 14, 49
mit ad und Akkusativ
cunctante ad ea Mithridate … Casperius interim ad Pharasmanen pervaditTac. ann. 12, 46
ut ad laborem capessendum nihil cunctentur, sich ungesäumt einer A. unterzögenGell. 2, 29, 12
mit in und Ablativ Gerund.
cunctarer in proferendo ex his remedio, ni etc.Plin. 29, 65
mit super und Ablativ
cunctans super tanta re Flavius SabinusTac. hist. 2, 63
mit folgendem Infinitiv
quam ob causam non est cunctandum profiteri hunc mundum animal esseCic.
in urbe parata esse, quae iusserit, ne cunctetur ipse propius accedereSall.
cunctantes arma capere increpabat, quid cessarent tergiversarenturqueLiv.
mit folgendem indirekten Fragesatz
cunctantibus conspiratis, quando et quomodo, id est lavantemne an cenantem aggrederenturSuet.
vos cunctamini etiam nunc et dubitatis, quid intra moenia deprehensis hostibus (mit den ergr. F.) faciatis?Sall.
diu cunctati, utrum illum ponte deicerent …an in sacra via adorirenturSuet.
cunctatus paulo, an retro flecteretPlin. ep.
und non cunctor mit folgendem quin und Konjunktiv
non cunctandum existimavit, quin pugnā decertaretCaes.
neque cunctatur, quin primas praefecturas corripiatTac.
consuli nihil cunctandum visum, quin Lilybaeum classe peteretLiv.
☞cunctor passiv und zwar unpersönlich
nec cunctatum apud latera, auch auf den Flanken zauderte man nicht (mit dem Angriff)Tac. ann. 3, 46
Aktive Nebenform cuncto, āvī, āreEnn. scen. 179 und 368Plaut. Casin. 793 (Gegensatz festino)
mit folgendem InfinitivAcc. tr. 72
cunctaverit deos esseApul. de deo Socr. 2
Paragogischer Infinitiv cunctarierLucr. 3, 67
Charlton T. Lewis, An Elementary Latin Dictionary:
cunctor (cont-), ātus, ārī, deponent, to delay, linger, loiter, hesitate, doubt
cunctando restituit remEnn. ap. Cic.
cunctando bellum gerebatLiv.
omnia si cunctor amittoCic.
qui cunctatus fueritLiv.
dolo an vereSall.
militibus cunctantibus, Desilite, inquit, etc.Caes.
alius alium exspectantes cunctaminiSall.
diutius in vitaCic.
inter metum et iramTac.
super tantā reTac.
Cunctatusque brevi, after a moment of hesitationOv.
(apes) partīs cunctatur in omnīs, i.e. threatensVerg.
propius accedereSall.
arma capereLiv.
cunctamini, quid faciatis?Sall.
non cunctandum quin decertaretCaes.
cunctatur amnis, lingersVerg.
corripit Cunctantem (ramum), reluctantVerg.
Passive impersonal
non est cunctandum profiteri, etc.Cic.
nec cunctatum apud lateraTac.
Text based on data provided by Perseus Digital Library, with funding from The National Endowment for the Humanities. Original version available for viewing and download at http://www.perseus.tufts.edu