konsonat. Dekl. (3. Dekl.)
ūmor ūmōris (hūmor) m
Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch:
ūmor (hūmor), ōris, maskulin (abgeschwächt aus χυμός, Flüssigkeit), jede Art Flüssigkeit, Feuchtigkeit, das Nass
I)im Allgemeinen
Bacchi, WeinVerg.
lacteus, MilchOv.
roscidus, TauCatull.
circumfluus, MeerOv.
saccatus corporis, vom HarnLucr., vergleiche praefandi umoris e corpore effluviumPlin. und lyncum u. ita redditus glaciaturPlin.
umor in genas labitur, TränenHor.
caret os umore, SpeichelOv.
nares umorem semper habentCic.
hostem ruber occupat umor, BlutLucr.
exurgebo quidquid umoris tibi estPlaut.
Plural
umores mariniCic.
nimis concreti umoresCic.
siccare umores (Flüsse im Leib)Min. Fel. 2, 3
II)insbesondere: der Nahrungssaft der PflanzenVerg. georg. 2, 331 und 424
Charlton T. Lewis, An Elementary Latin Dictionary:
ūmor, (not hū-), ōris, masculine VG-, a liquid, fluid, moisture
frigoribus durescit umorCic.
umor adlapsus extrinsecus sudorem videtur imitariCic.
circumfluus, the oceanOv.
lacteus, milkOv.
Bacchi Massicus, wineVerg.
umor et in genas Furtim labitur, tearsHor.
caret os umore loquentis, salivaOv.
tellus Sufficit umorem, i.e. sapVerg.
roscidus, dewCatull.
Text based on data provided by Perseus Digital Library, with funding from The National Endowment for the Humanities. Original version available for viewing and download at http://www.perseus.tufts.edu