dem Stamm eigene Dekl.
vallis vallis (vallēs) f
(Gen. Pl. -ium)
Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch:
vallis (vallēs), is, feminin, das Tal
I)eigentlich
artaLiv.
aversaLiv.
concavaOv.
condensa arboribusLiv.
opacaHor.
planior patentiorqueLiv.
supina, Talwand, TalhangLiv.
umbrosaVerg.
vicus positus in valleCaes.
in aversis vallibus considereLiv.
feratur igitur (eloquentia) non semitis, sed campis, non uti fontes angustis fistulis colliguntur, sed ut beatissimi amnes totis vallibus fluuntQuint. 5, 14, 31 Halm
vallis lacrimarum, JammertalVulg. psalm. 83, 7
poetisch: Plural valles statt des SingularVerg. Aen. 9, 244Ov. fast. 1, 264 und 2, 392
II)poetisch übertragen: die Höhlung
alarumCatull. 69, 6
femorumAuson. epigr. 128, 5
☞Nominativ vallesCaes. b.G. 6, 34, 2 und 7, 47, 2Verg. Aen. 11, 522Auct. b. Alex. 73, 3Liv. 25, 39, 1Charis. 40, 4Serv. Verg. Aen. 11, 522Paul. ex Fest. 42, 6 (= 29, 35) Thewr.
Charlton T. Lewis, An Elementary Latin Dictionary:
vallēs or vallis, is, feminine 1 VEL-, a valley, vale
peragrare vallīs atque collīsCic.
satis magnaCaes.
per supinam vallem fusiLiv.
in reductā valleHor.
valles cavaeVerg.
imis in vallibusOv.
plural for singular
Vidimus obscuris sub vallibus urbemVerg.Ov.
A hollow
valle sub alarumCatull.
Text based on data provided by Perseus Digital Library, with funding from The National Endowment for the Humanities. Original version available for viewing and download at http://www.perseus.tufts.edu