konsonant.-Konjugation

offendere

offendō  offendī  offēnsum

Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch:

2. offendo, fendī, fēnsum, ere (ob und *fendo)

I)intransitiv: an etwas anstoßen, anschlagen

A)eigentlich

1)im Allgemeinen

mit folgendem Dativ

solido, an etwas FestesHor.

mit in und Akkusativ

in cornuaSolin.

mit ad und Akkusativ

ad eundem lapidem bis offendere, sprichw., zweimal denselben Fehler machenAuson. epist. 11 med.

elliptisch

bis ad eundemCic. ep. 10, 20, 2

2)prägnant: anstoßend Schaden leiden, verunglücken

naves in redeundo offenderuntCaes.

in quibus (aquis) offendit naufraga puppisOv.

B)übertragen

a)anstoßen, verstoßen = fehlen, einen Fehler machen, etwas versehen

neque in eo solum offenderat, quod etc.Nep.

in quo ipsi offendissentCic.

si quid offenderitCic.

apud aliquemCic.

b)an etwas oder jemanden anstoßen, sich stoßen, Anstoß nehmen, etwas auszusetzen oder zu tadeln haben

in me offenditisCaes.

si in me aliquid offendistisCic.

im Passiv unpersönlich

a quibus enim nihil praeter voluptatem aurium quaeritur, in eis offenditur (da nimmt man Anstoß), simul atque imminuitur aliquid de voluptateCic.

c)anstößig sein, auffallen, auffallend sein, missfallen

cum consulare nomen offenderetLiv.

d)in Gefahr kommen, zu Schaden kommen, in Unglück geraten, im Krieg = eine Niederlage (eine Schlappe) erleiden

ad fortunamPhaedr.

apud iudices, verurteilt werdenCic.

cum multi viri fortes offenderintCic.

tamquam Atilius primo accessu ad Africam offenderitLiv.

im Passiv

quoties culpā ducis vel tribuni vitio in exercitu esset offensumCaes.

II)transitiv: anstoßen, anschlagen, (sich) an etwas stoßen, schlagen

A)eigentlich

1)im Allgemeinen

caput, sich an den Kopf stoßenLiv.

caput ad fornicemQuint.

pedemVal. Max.

pedem suum ad lapidemVulg.

pes offensus, der Fuß, an den man sich gestoßen hatOv.

aliquem pedePlaut.

scutumLiv.

lapidemApul.

2)prägnant

a)auf jemanden oder etwas stoßen, jemanden oder etwas antreffen, finden

mit doppeltem Akkusativ

aliquem imparatumCic.

aliquem ita affectum, ut etc.Cic.

eundem bonorum sensumCic.

cum aliquem offensum fortuito videret minus bene vestitum, den er zufällig trafNep.

haec facite ut offendam parataPlaut.

hocine modo hic rem curatam offendet suam?Plaut.

quod nondum effectum templum offenderantCic.

b)anstoßend usw. verletzen, beschädigen

latus vehementerCic.

und überhaupt: einen Körperteil usw. beschweren, belästigen

alicuius aures tracti subsellii stridor offenditSen.

colorum claritas aciem oculorum offenditPlin.

polypodion offendit stomachumPlin.

corpus offensum est, ist angegriffenCels.

id demere, quod rancidius offenderet auditumRhemn. Palaem. 542, 16 K.

B)übertragen

a)zu nahe treten = verletzen

hos ego sermones, quod et multi sunt et tuam existimationem, ut ego sentio, non offendunt, lacessivi numquamCic. ep. 3, 8, 7

b)beleidigen, kränken

aliquem oder alicuius animumCic.

aber animum in aliquo, sich durch jemanden beleidigt fühlenCic.

honestius putabat offendere quam odisseTac.

von Leblosem

eos splendor offenditCic.

id quod offendit EtruscosLiv.

offendit ea res populorum Etruriae animos non maiore odio regni quam ipsius regis, das beleidigte die Völker Etruriens, weil sie ebensosehr den König als das Königtum hasstenLiv.

medial offendi = durch etwas sich beleidigt, gekränkt fühlen, über etwas unwillig, aufgebracht werden

fidis medicisHor.

maculisHor.

offensā in eum militum voluntateNep.

mit folgendem AcI

ut non offendar surripi (ista munera)Phaedr.

offendebatur (er konnte es nicht leiden) componi aliquid de seSuet.

Partizip offēnsus, a, um

a)beleidigt, aufgebracht, unwillig

animusCic.

offensus crudelitateIustin.

off. alicuiCic.und andere

b)anstößig, verhasst

argumentumCic.

forma semel offensaHor.

mit Dativ (von Personen)

civibusCic.

etiam si is invidiosus aut multis offensus esse videaturCic.

pontificibus offensiorSuet. Nero 2, 1

substantivisch: offēnsum, ī, neutrum, das Anstößige, der Verstoß

offensum est, quod eorum, qui audiunt, voluntatem laeditCic. de inv. 1, 92

Charlton T. Lewis, An Elementary Latin Dictionary:

offendō, fendī, fēnsus, ere ob+fendo, to hit, thrust, strike, dash against

latus vehementerCic.

caputLiv.

offenso pede, having stumbledOv.

in scopulis offendit puppis, strikes onOv.

in redeundo, run agroundCaes.

solido, bite a stoneHor.

To hit upon, light upon, come upon, meet with, find, catch

te hicEnn. ap. Cic.

imparatum te, come upon you unawaresCic.

nondum perfectum templumCic.

omnia aliter ac iusserat offenditCic.

Figuratively, to suffer damage, receive an injury

qui in tantis tenebris nihil offendatCic.

in causisCic.

To stumble, blunder, make a mistake, commit a fault, offend, be offensive

sin quid offenderit, sibi totum, tibi nihil offenderitCic.

apud honestos homines, give offence toCic.

neque in eo solum offenderat, quod, etc.Nep.

To find fault, be displeased, take offence

si in me aliquid offendistisCic.

To fail, miscarry, be defeated, suffer misfortune, be unfortunate

apud iudices, lose his causeCic.

primo accessu ad Africam, i.e. met with disasterLiv.

si aliquid esset offensumCic.

quo (casu) in milibus passuum tribus offendi posset, a disaster might occurCaes.

To trespass upon, shock, offend, vex, displease, repel, disgust

Divitiaci animumCaes.

tuas aurīsCic.

neminem umquam non re, non verbo offenditCic.

hi sermones tuam existimationem non offendunt, injureCic.

si non offenderet unum Quemque limae laborHor.

offendere tot caligas, tot Milia clavorum, provokeIuv.

multis rebus meus offendebatur animus, was hurtCic.

fidis offendi medicisHor.

ut non offendar subripi (ista munera), am not offended at the loss ofPhaedr.


Text based on data provided by Perseus Digital Library, with funding from The National Endowment for the Humanities. Original version available for viewing and download at http://www.perseus.tufts.edu