Adjektiv a/o-Dekl. dreiendig
īrātus a um
Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch:
īrātus, a, um (ira), erzürnt, zornig (Gegensatz placatus und propitius)Cic.und andere
bosPetron.
deo irato meoTer.
dis meis iratissumisPlaut. Poen. 452
iratis dis propitiisqueSen.
iratos deos invocare, den Zorn der G. auf sich herabrufenLiv.
alicui iratos deos precari, gegen jemanden den Zorn der G. anrufenLiv.
iratus alicui, auf jemandenCic.und andere
sum tibi iratusTer.
iratior, iratissimus alicuiCic.
num quid iratus es mihi propter has res?Plaut.
ob eam rem iratus gnatus estTer.
consules ob ea irati senatuiLiv.
quam iratus (homo) de iudicio et de vilico!Cic.
übertragen
mare, stürmischHor.
und so
fluctusPetron. Plin. pan.
venter, hungrigHor.
sitis, ventusProp.
manusProp.
preces, vom Zorn eingegebene = Flüche, VerwünschungenHor.
impetusSen. poët.
Charlton T. Lewis, An Elementary Latin Dictionary:
īrātus, adjective with comparative and superlative Participle of irascor, angered, enraged, angry, violent, furious
animusTer.
nihil feci iratus, in angerCic.
quid irati sentire possunt? in their wrathCaes.
tibi graviterTer.
adversario iudexCic.
Graïs AchillesHor.
vilico iratiorCic.
in illumTer.
Caesar illis fuerat iratissimusCic.
mare, ragingHor.
venter, raveningHor.
preces, i.e. cursesHor.
sistrumIuv.
Text based on data provided by Perseus Digital Library, with funding from The National Endowment for the Humanities. Original version available for viewing and download at http://www.perseus.tufts.edu