konsonat. Dekl. (3. Dekl.)

forāmen forāminis  n

Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch:

forāmen, inis, neutrum (foro), jede natürliche oder durch Kunst gebildete Öffnung, der Gang, Zugang, das Loch

a)von Natur

profundum terrae f.Iustin.

foramina terraeLucr. Ov.

per ea foramina extrahitur piscisMela.

im Körper

for. auris, GehörgangCels.

foramina intra caput maxima oculorum suntCels.

foramina illa, quae patent ad animum a corporeCic.

oculi eius contabescent in foraminibus suis (in ihren Höhlen)Vulg.

b)durch Kunst

for. acus, NadelöhrVulg. Matth. 19, 24Augustin. epist. 130, 2

for. trochleae, der Haken oder Ring eines KlobensVitr.

for. valvaePetron.

operculi foraminaLiv.

parietum et fenestrarum foraminaCol.

convexa foramina retisOv.

tibia foramine pauco, mit wenig LöchernHor.

terebrā foramen facere, cavareCels.Col.

prolabi in cloacae foramenSuet.

foramine e terra emergereVell.

inventa in eo (scuto) foramina CXXCaes.

neque porta neque ullum foramen eratSisenn. fr.

foraminibus et rimis aurem admovent, sie legen ihr Ohr an die Öffnungen (der durchbrochenen Felderdecke) und RitzeTac.

Charlton T. Lewis, An Elementary Latin Dictionary:

forāmen, inis, neuter 1 FOR-, an opening, aperture, orifice, hole

in eo (scuto) foraminaCaes.

tibia simplex foramine paucoHor.

foramina tectis AddiditOv.

foramina quae patent ad animum a corporeCic.

operculi foraminaLiv.


Text based on data provided by Perseus Digital Library, with funding from The National Endowment for the Humanities. Original version available for viewing and download at http://www.perseus.tufts.edu