citō
Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch:
1. citō, Komparativ citius, Superlativ citissimē, Adverb (von citus, a, um)
I)schnell, rasch (Gegensatz tarde)
cito tollere aliquidCato
c. discere aliquidCic.
aut citius insistere aut longius procedereCic.
duobus mensibus citiusLiv.
citius supremā dieHor.
dicto citiusHor.Verg., dicto prope citiusLiv.
solito citiusOv.
serius aut citius, früh oder spätOv.
tardius an citiusSen.
vel citius vel tardiusAugustin.
se in currus citissime recipereCaes.
citissime crescerePlin.
II)übertragen
a)mit einer Negation = non facile, nicht leicht
haud citoTer.
non tam cito, quam etc.Cic.
b)Komparativ citius quam, eher oder leichter als, vielmehr alsPlaut.Cic.Liv.
besonders
citius diceres, dixerim, quam oder quam utCic.Liv.vergleiche Fabri Liv. 24, 3, 12
Charlton T. Lewis, An Elementary Latin Dictionary:
cito (old citō), adverb with comparative citius, and superlative citissimē citus, quickly, speedily, soon
abiTer.
discereCic.
dicta PercipereHor.
tacitus citius audiesTer.
obrepere eam (senectutem) citius quam putavissentCic.
non vis citius progredi?Phaedr.
dictoHor.
Serius aut citius, sooner or laterOv.
se in currūs citissime recipereCaes.
Comparative, sooner, rather
citius dixerim, iactasse se aliquosCic.
Eripiet quivis oculos citius mihi, quam, etc.Hor.
With a negative, not soon, not easily
Haud cito mali quid ortum ex hocTer.
neque verbis aptiorem cito alium dixerimCic.
Text based on data provided by Perseus Digital Library, with funding from The National Endowment for the Humanities. Original version available for viewing and download at http://www.perseus.tufts.edu