dem Stamm eigene Dekl.
fōns fontis m
(Gen. Pl. -ium)
Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch:
1. fōns, fontis, maskulin (von fundo, siehe Varro LL. 5, 123, Paul. ex Fest. 84, 16)
I)die Quelle
fons BandusiaeHor.
fons AponiSuet.
fons calidus, frigidusLucr. Ov.
fontes frigidi medicatiqueCels.
caldi frigidique fontesLiv. epit.
benignissimus fons (bildlich = Urquell der Gnade)Sen.
fons perennisHirt. b. G.
putealisCol.
suscitare et elicere fontemPlin. ep.
fons aquae prorumpebat ab ea parteHirt. b. G.
solum pingue crebri fontes rigantCurt.
fontes celeriter aestibus exarescebantCaes.
quo facto repente perennis exaruit fonsHirt. b. G.
in hac insula extrema est fons aquae dulcis, cui nomen Arethusa estCic.
bildlich
T. Livius lacteo eloquentiae fonte manansHieron. epist. 53, 1
metonymisch (poetisch): QuellwasserVerg.und andere
II)übertragen: die Quelle = der Ursprung, die Ursache (oft verbunden: fons et caput, siehe caput Nummer I, B a. E.)
philosophiaeCic.
iurisLiv.
maliLiv.
a fonte repetereLiv.
☞ungewöhnlicher Ablativ Singular fontiVarro LL. 9, 112
archaistischer Ablativ Singular fonteiCorp. inscr. Lat. 1, 199, 6
archaistischer Akkusativ Plural fonteisCharis. 129, 19
Charlton T. Lewis, An Elementary Latin Dictionary:
fōns, fontis, masculine FV-, a spring, fountain, well, source
aquae dulcisCic.
rivorum a fonte deductioCic.
qui fontes aestibus exarescebantCaes.
locus fontibus abundansCic.
fontium qui celat origines, NilusHor.
ViniHor.
TimaviVerg.
fontemque ignemque ferre, spring waterVerg.
A mineral spring, healing waters
fontes ClusiniHor.
Figuratively, a fountain-head, source, origin, cause
aequitatisCic.
movendiCic.
Scribendi recte sapere est fonsHor.
ab illo fonte et capite SocrateCic.
maerorisCic.
is fons mali huiusce fuitLiv.
Pindarici fontis haustūs, i.e. Pindar's verseHor.
Person., as a deityCic.
Text based on data provided by Perseus Digital Library, with funding from The National Endowment for the Humanities. Original version available for viewing and download at http://www.perseus.tufts.edu