konsonant.-Konjugation
oblīvīscī
oblīvīscor oblītus sum
Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch:
oblīvīscor, lītus sum, līvīscī (vielleicht von oblino), vergessen, auch absichtlich = nicht mehr denken an usw. (Gegensatz memini, in mentem venit)
I)eigentlich
mit Genitiv
temporum suorumCic.
numquam noctis illius, cum etc.Cic.
controversiarum ac dissensionisCaes.
offensarumTac.
oblivisci sui non sinere (von einer Gabe)Sen.
o nimium nimiumque oblite tuorumOv.
meminens naturae et professionis oblitusSidon. epist. 4, 12, 1
mit Akkusativ der Sache
iniuriasCic.
haec tam crebra Etruriae conciliaLiv.
velut aliquid oblitus, als hätte er etwas vergessen (mitzunehmen)Liv.
ut alia obliviscar, anderes zu vergessen (als Parenthese)Cic.
mit Akkusativ der Person
semetAcc. tr. 190
Ulixemibid. 488
deumVulg. psalm. 49, 22; Baruch 4, 8
oblitusque meorum obliviscendus et illisHor. ep. 1, 11, 9
mit folgendem Infinitiv
et nescio qui tibi sum oblitus hodie ac volui dicereTer.
ne obliviscar vigilareCic.
quod scribere oblitus esCic.
quod auspicari esset oblitusCic.
paene est oblita tollere, sie hätte beinahe vergessenOv.
obliti de natali suo edicereSuet.
mit folgendem AcI
obliviscor Roscium et Cluvium esse viros primariosCic.
oblitus se paulo ante defensum (esse) ab illoSen. rhet.
oblitus tot civium animas trahere se in casumCurt.
neu patruum sibi Othonem fuisse aut oblivisceretur umquam aut nimium meminissetTac. hist. 2, 48 extr.
mit folgendem indirekten Fragesatz
haud obliti, in qua urbe, inter quos simus, quali praeside ac rege spoliatiCurt.
etiam in scriptis obliviscebatur, quid paulo ante posuissetCic.
prae metu obliti, quid relinquerent, quid secum ferrentLiv.
oblitus, quam caducis confideretSen.
von Leblosem
poma degenerant sucos oblita prioresVerg.
absolut
oblito pectoreCatull.
obliviscentia saecla, die vergesslichenCatull.
oblito palatoOv.
reflexiv: oblivisci sui, sich vergessen
α)nichts von sich wissen
bei Lebzeiten = nicht daran denken, in welcher Zeit man lebeTac. dial. 2Andresen »aus sich, aus seinem Wesen heraustreten«
nach dem TodSen. Herc. fur. 292 (296)
β)sich nicht besinnen, nicht recht die Gedanken beisammen habenTer. eun. 306
γ)sich vergessen = seiner Würde uneingedenk sein
non oblita Iuno suiVal. Flacc. 3, 664 sq.
II)übertragen: etwas vergessen = etwas aus den Augen setzen
consuetudinis suaeCic.
paterni generisCic.
feritatis ingenitaeLiv.
pudorisOv.
oblitus nugarum, Scherz beiseite lassend, keinen Spaß verstehendSen. Petron.
oblivisci sui, sich selbst (seinem Charakter) untreu werden, seiner Gewohnheit nicht gemäß handelnCic. Phil. 2, 10; ep. 9, 12, 1Verg. Aen. 3, 629
mit Akkusativ
cultum oblitus esCaecil. com. 61
mit Infinitiv
obliti sunt Romae loquier linguā LatināNaev. fr. bei Gell. 1, 24, 2
☞Passiv
adoptivae familiae obliviscunturPaul. dig. 23, 2, 60. § 3
Metaplastisches Futur oblivisceborItala (Psalt. Veron.) psalm. 118, 16
Partizip oblīvītusCommodian. instr. 1, 27, 8, öfter oblītusVerg.Val. Max.und andere
Nebenform oblīscor, wovon obliscarAcc. tr. 488 und paragogischer Infinitiv Präsens obliscierAcc. tr. 190 und Partizip Futur Passiv obliscendusPlaut. mil. 1359 Leo
Charlton T. Lewis, An Elementary Latin Dictionary:
oblīvīscor, lītus, ī ob+LIV-, to forget
cui placet oblivisciturCic.
Latine, forget their mother tongueCic.
oblitus sum mei, have forgotten myselfTer.
sceleris eorumSall.
veteris contumeliaeCaes.
artificiumCic.
conciliaLiv.
tibi sum oblitus, ac volui, dicereTer.
suas quatere pennasOv.
obliviscebatur, quid paulo ante posuissetCic.
Passive
Oblitusque meorum, obliviscendus et illisHor.
Nunc oblita mihi tot carmina (sunt), I have forgottenVerg.
To forget, disregard, omit, neglect, be indifferent to, cease from
temporum meorumCic.
dissensionumCaes.
sui, unworthy of himselfVerg.
tuas iniuriasCic.
(eos) viros esse primariosCic.
Poet.
Poma sucos oblita priores, i.e. having lostVerg.
Text based on data provided by Perseus Digital Library, with funding from The National Endowment for the Humanities. Original version available for viewing and download at http://www.perseus.tufts.edu