sōlum Adv.
Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch:
2. solum, Adverb (solus) = nur, bloß, allein, einzig
a)überhauptCic.und andere
b)in negativen Sätzen in den Verbindungen
non solum … sed etiam, nicht allein … sondern auchCic.
und so
non solum … sed etNep.
non solum … verum etiamCic. oder verum quoqueHor.
non solum … sed, nicht allein … sondernCic.
non solum … sed ne … quidem, nicht allein … sondern nicht einmalCic.
non solum … sed vix, nicht etwa … sondern kaumCic.
mit Auslassung der Adversativpartikel und in umgekehrter Satzstellung
etiam … non solumCic.
Charlton T. Lewis, An Elementary Latin Dictionary:
sōlum, adverb 1 solus, alone, only, merely, barely (never with numerals, except unus)
de re unā solum dissident . . . unane est solum dissensio?Cic.
si dixisset haec solum, omni supplicio est dignusCic.
hominum solum auribus iudicariCic.
With non or neque, usually followed by sed or verum, with etiam, not only . . . but also not merely . . . but as well, not alone . . . but even
supplete ceteros, neque nostri ordinis solumCic.
non solum contra legem, nec solum contra consuetudinem, sed etiam contra omnia iuraCic.
servavit ab omni Non solum facto verum opprobrio quoqueHor.
neque solum civis, set cuiusmodi genus hominumSall.
Text based on data provided by Perseus Digital Library, with funding from The National Endowment for the Humanities. Original version available for viewing and download at http://www.perseus.tufts.edu