vīgintī

Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch:

vīgintī, Kardinalzahl, indeklinabel (altindisch ví atí-ḥ, griechisch εἴκοσι, dialektisch Ϝικατι, Ϝεικατι), zwanzig

viginti viri, siehe vīgintī-virī

viginti diesCic.

viginti annorum militiaLiv.

unum et viginti annos natusCic.

viginti et unus versus (Plural)Lact.

signa militaria duo et vig.Liv.

vig. et duos annos ei sacerdotio praefuitCic.

quattuor atque viginti Graecae litteraeAur. Vict.

vig. et septem tabulaeCic.

duo menses, quorum alter vig. novem, alter vig. octo dies retinebantSolin.

ter dena ter, id est ter novena, quae sunt viginti septemMacr.

Vulgärlateinische Form bīgintīEdict. Diocl. 12. no. 7 und 8Inscr. bei Fabretti Gloss. Ital. p. 253 und veigintiCorp. inscr. Lat. 10, 6009 und vinti (woraus italienisch venti)Corp. inscr. Lat. 8, 8573, viginta (nach triginta)Vulg. (Amiat.) Agg. 2, 17

Charlton T. Lewis, An Elementary Latin Dictionary:

vīgintī or XX, numeral, twenty

si viginti quiessem diesCic.

XX milia nummūmCic.

hinc rapimur viginti et milia raedisHor.


Text based on data provided by Perseus Digital Library, with funding from The National Endowment for the Humanities. Original version available for viewing and download at http://www.perseus.tufts.edu