Adjektiv 3. Dekl. zweiendig (i-Dekl.)

incolumis e

Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch:

in-columis (incolomis), e (vergleiche calamitas und clades), unversehrt, wohlbehalten, frisch, munter, noch am Leben befindlichs. Dräger u. Nipp. Tac. ann. 14, 1

von PersonenCic.Caes.und andere

navesCaes.

patriaAuct. b. Afr.

suos incolumes reducereCaes.

incolumem se recipereCaes.

se incolumem nullo modo fore arbitrari oder putare, einem Bankrott entgehen, vor einem Bankrott bewahrt bleiben werdenCic.

mit ab und Ablativ

a calamitateCic. Planc. 12

Komparativ

quod deteriores sunt incolomioresClaud. Quadrig. ann. 1. fr. 9 (bei Gell. 17, 2, 16)

Superlativ

incolumissima fidesIulian. bei Augustin. op. imperf. c. Iul. 14, 75

Ablativ auch incolumePompon. com. 157¹Iordan. Get. 11, 68 und 49, 257

Charlton T. Lewis, An Elementary Latin Dictionary:

incolumis, e, adjective SCAL-, unimpaired, uninjured, unharmed, safe, sound, entire, whole

incolumem sat scio fore me, si, etc.Ter.

civīs incolumīs servaviCic.

incolumem exercitum transducereCaes.

incolumes omnes perveniuntCaes.

rem publicam tradere incolumemCic.

Dum stabat regno incolumis, in quiet possessionVerg.

incolumes non redeunt genaeHor.

nullā incolumi relictā reLiv.

a calamitate iudiciCic.


Text based on data provided by Perseus Digital Library, with funding from The National Endowment for the Humanities. Original version available for viewing and download at http://www.perseus.tufts.edu