Adjektiv a/o-Dekl. dreiendig

īgnōtus a um

Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch:

2. ī-gnōtus, a, um (in und gnotus = notus), Adjektiv mit Komparativ und Superlativ

I)passiv: nicht gekannt, unbekannt, fremd (Gegensatz notus)

1)im Allgemeinen

a)von lebenden Wesen

absolutPlaut.Cic.und andere

ignoto consule diffusus Bacchus, unter einem der Zeit nach unbekannten, längst vergessenenLucan. 4, 379

quod longinqua eoque ignotior gens eratLiv.

si adhibebit fidem, etsi ignotus, notust; si non, notus ignotissimustPlaut.

inter Avernales haud ignotissima nymphasOv.

favos ignotus (unbemerkt) adedit (stelio)Verg.

mit Dativ

omnibus ignotus nautisNep.

exercitus ignotus adhuc duci suoLiv.

ignotus plerisque et obscurus (Gegensatz urbibus notus et populis)Sen.

plurimis ignotissimi gentibusCic.

substantivisch: īgnōtus, ī, maskulin, ein Unbekannter

ignotus alienusquePlaut.

oft Plural ignoti (Gegensatz noti)Cic.und andere

ignoti inter se et ignorantesLiv.

b)von Leblosem

formaNep.

arborOv.

regioCurt.

terraVerg.

ignotae tempestate terraeLiv.

origoVell.

ius obscurum et ign.Cic.

alter (dies) in vulgus ignotusCic.

haud ignotae belli artes inter seLiv.

cucurbitae ignotioresTh. Prisc.

ignotiora mariaLiv.

obscuriora et ignotiora verbaQuint.

mit Dativ

iter ignotum hostibusCurt.

ignotae Parthis virtutesTac.

ille tibi non ignotus cursus animiCic.

2)prägnant: von unbekannter (niederer) Herkunft, niedrig (Gegensatz generosus)

materHor.

AchiviOv.

hic ignotissimus PhryxCic.

ignotissimus quaesturae candidatusSuet.

Plural substantivisch: ignoti, Leute von unbekannter (niederer) Herkunft, Menschen ohne AhnenHor. sat. 1, 6, 6 und 24

II)aktiv (das Partizip Perfekt aktiv vertretend)

α)absolut: nicht kennend, der jemanden (ihn) oder etwas nicht kennt, unbekannt mit etwas (damit)

ne quis tamen erret ignotusPs. Quint. decl. 6, 2

gewöhnlich Plural substantivisch: ignoti (Gegensatz noti)Cornif. rhet. 3, 12 und 4, 63Cic. Verr. 5, 75; ep. 5, 12, 7Nep. Ages. 8, 1Curt. 5, 12 (34), 20Phaedr. 1, 11, 2Avian. fab. 5, 17

β)(wie ἄγνωστος) mit Genitiv: unbekannt mit etwas, einer Sache unkundig

iterisNaev. tr. 36

iuris suiCallistr. dig. 49, 14, 2. § 7

Charlton T. Lewis, An Elementary Latin Dictionary:

īgnōtus, adjective with comparative and superlative in+ (g)notus, unknown, strange, unrecognized, unfamiliar

locusTer.

ignotior gensLiv.

adversus ignotos inter seLiv.

bella, of uncertain resultVerg.

favos ignotus adedit Stellio, unnoticedVerg.

mortes, ingloriousHor.

alter (dies) in volgus ignotusCic.

militibus locaCaes.

nomen populoCic.

As substantive masculine

tamquam ignoto lacrimam daret, a strangerOv.

notum ignotumque discernereTac.

As substantive neuter

Haud ignota loquorVerg.

si proferres ignota, unfamiliar themesHor.

Omne ignotum pro magnifico estTac.

Unknown, obscure, without repute, mean

hic ignotissimus PhryxCic.

homoCic.

Of low birth, ignoble, low-born, base, vulgar

ignotā matre inhonestusHor.

naso suspendis adunco IgnotosHor.

AchiviOv.

Unacquainted with, ignorant of

producere ad ignotos (alquem)Cic.

ignotos fallit, notis est derisuiPhaedr.

ignoti contemnebantNep.


Text based on data provided by Perseus Digital Library, with funding from The National Endowment for the Humanities. Original version available for viewing and download at http://www.perseus.tufts.edu