immōAdv.

Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch:

īmmō (īmō), Adverb (vielleicht aus *en-emo, ich nehme an), zur Bezeichnung einer berichtigenden Antwort, daher bald = ja vielmehr, ja sogar, allerdings, bald = o nein, nein vielmehr, im Gegenteil, häufig mit etiam, vero, enimvero, magis, potius verbunden, besonders in der UmgangssprachePlaut.Ter.Cic. und anderen

verum vis dicam? Da. Immo etiam! ja allerdingsTer.

vivit? immo in senatum venit, ja sogarCic.

causa non bona est? immo optima, ja, und zwar sogar usw.Cic.

qui hoc? intellexistin? an nondum ne hoc quidem? Da. Immo callide, o ja, ganz vortrefflichTer.

familiarem? immo alienissimum, nein vielmehrCic.

silebitne? immo vero obsecrabit, nein vielmehr sogar usw.Cic.

Ego sum Orestes. Immo enim vero ego sum, inquam, OrestesPacuv. fr.

sic hunc decipi? Do. Immo enim vero, Antipho, hic me decipitTer.

an censesnon necesse esse? immo prorsus ita censeo, nein vielmehr im Gegenteil usw.Cic.

und so

immo contra ea, nein im GegenteilLiv. 41, 24, 8

so auch

immo contraSen. ep. 23, 3 und 119, 9Sen. de ira 2, 27, 2; ad Marc. 5, 6; ad Polyb. 15 (34), 2 Labeo dig. 33, 7, 5 und 38, 2, 51

immo forsitan et contra, Labeo dig. 41, 3, 49

und

immo e diversoSuet. Dom. 9, 1

immo si scias (mit und ohne Objekt oder indirektem Fragesatz, zur unbemerkten Berichtigung des Vorigen und zur Einführung einer ganz entgegengesetzten Ansicht), ja wenn du wüsstest,Komikers. Lorenz zu Plaut. Pseud. 728 = 749

ebenso

immo si audias (ja wenn du hörtest) meas pugnas, fugias manibus dimissis domumPlaut. Epid. 451 G.

Charlton T. Lewis, An Elementary Latin Dictionary:

immō, (not īmō), adverb for * ipsimō; ipse.

I)In contradiction or denial, no indeed, by no means, on the contrary, nay, in reality

An. ubi? domin? Ch. immo apud libertumTer.

dictum puta, Nempe . . . Si. immo aliud, nay, something very differentTer.

ubi fuit Sulla? num Romae? immo longe afuit, oh no!Cic.

silebitne filius? immo vero obsecrabit patrem, ne id faciatCic.

an . . . quos nuper subiecit, Dolopes? immo contra eaLiv.

Immo haec Carmina descripsi, these (i.e. not such as you call for)Verg.

Expressing impatience, no indeed, nay verily

Idnest verum? immo id hominumst genus pessimum, etc., is that straightforward? ah no!Ter.

II)Extending or qualifying what precedes, yes indeed, assuredly, nay more, by all means, and that too, and even, yes

but

Si. Quid, hoc intellextin? . . . Da. immo callideTer.

vivit immo vigetqueLiv.

quid tu? Nullane habes vitia? immo aliaHor.

num quid est aliud? Immo vero, inquit, estCic.

In emphatic correction, nay rather, I may even say

simulacra deum, deos immo ipsos ablatos esseLiv.

vivit? immo vero etiam in senatum venitCic.

Immo ego videar tibi amarior, etc.Verg.

cui tanta deo permissa potestas? Immo . . . Mortalem eripiam formam (i.e. at eripiam, etc.)Verg.

In the phrase, immo si scias, Ah! if you only knewTer.


Text based on data provided by Perseus Digital Library, with funding from The National Endowment for the Humanities. Original version available for viewing and download at http://www.perseus.tufts.edu