konsonant.-Konjugation
āvertere
āvertō āvertī āversum
Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch:
ā-verto (āvorto), vertī (vortī), versum (vorsum), ere, abwenden, hinwegwenden, fortwenden, fortdrehen, fortlenken usw., abwendend entfernen
I)eigentlich
A)im Allgemeinen
te volo, uxor, colloqui: quor ted avortisti?Plaut.
Lepidus se avertitCic.
simul se universa contio avertitLiv.
aliquid ab oculisCic.
naves in altumLiv.
ardentes equos in castraVerg.
flumina, d. Fl. eine andere Richtung gebenCic.
iter ab Arari, sich entfernen vom usw.Caes.
iter in agrum PicenumLiv. (vergleiche quo post pugnam ad Trasumennum auditam averterant iterLiv.)
sese eo itinere, eine andere Marschrichtung nehmenCaes.
Italiā Teucrorum regemVerg.
ab aliquo omnium in se oculosLiv.
ab hominibus ad deos precesLiv.
poetisch mit Akkusativ
quo regnum Italiae Libycas averteret oras, nach Libyens Küsten (Karthago) verpflanzt hatteVerg. Aen. 4, 106
mit Dativ
se alicui, sich von jemandenCol. 6, 37, 10
Daher
a)das Passiv averti medial: sich abwendenGell. 1, 8, 6Verg. Aen. 6, 469
surdā aureStat. silv. 2, 1, 7
a iudicibusQuint. 11, 3, 127
aversus ab suo itinereLiv. 22, 13, 6
aversi omnes ad Tarquinium salutandumLiv. 1, 50, 8
aversa vultus, mit dem Gesicht sich abwendendPrud. perist. 14, 41
mit Akkusativ: sich abwenden von jemandem oder etwas = jemanden oder etwas verschmähen
mors sordidā miseros avertitur aureBoëth. cons. phil. 1. metr. 1, 15
hominum damnatum avertitur agmenPetr. poët. 124. v. 248
equus fontes avertiturVerg. georg. 3, 499
parens oppositas impasta avortitur herbasStat. Theb. 6, 192
b)das Aktiv reflexiv: sich abwenden, sich abkehren (besonders im Perfekt)
ecce avortitPlaut. mil. 203
prora avertitVerg. Aen. 1, 104 H. und R.Ladewig proram
ob eam causam huc abs te avortiPlaut. mil. 1074
qui in vestibulo artis obversati, prius inde averterint quam penetraverintFronto ep. ad M. Caes. 4, 3. p. 62, 7 N.
B)insbesondere
1)mit Gewalt fernhalten, forttreiben, wegtreiben
hostem indeCurt.
barbaros a portis castrorumCaes.
classem in fugamLiv.Curt.s. Drak. Liv. 1, 37, 3; 38, 20, 3
und bloß mit Akkusativ: zum Weichen bringen, in die Flucht schlagens. Drak. a. a. O
mille aciesLiv.
primo impetu hostemLiv.
homines inermes … armis, viris, terrore periculoque mortis repulerit, fugarit, averteritCic.
2)heimlich entfernen, entwenden, unterschlagen, an sich ziehen
per litteras aliquod nomenCaecil. com. fr.
pecuniam publicamCic.
eam praedamLiv.
praedam domum suamCic.
omne aurum et argentum auferre et avertereCic.
hereditatemCic.
aliquid de publico quam obscurissime per magistratumCic.
quattuor tauros a stabulisVerg.
auratam pellem Colchis (von K.)Catull.
II)übertragen
A)im Allgemeinen
a)etwas (Gefährliches, Schädliches usw.) abwenden, entfernen
pestem ab AegyptiisCic.
und so
incendia TeucrisVerg.
morbosHor.
quod omen di avertantCic.
und
di avertant mit folgendem AcIVopisc. Tac. 6, 5
periculum victimāPhaedr.
avertere transferreque periculumSuet.
periculum imminens in caput suum, die (dem Herrn) drohende Gefahr auf ihr eigenes Haupt ableitenSen.
in eos ab se iram invidiamque plebisLiv.
causam in aliquem, schiebenCic.
b)jemanden von etwas (Schädlichem usw.) entfernt halten
ego vero austro gratias miras, qui me a tanta infamia averteritCic. ad Att. 16, 7, 5
c)aus den Gedanken entfernen, ausreden
quod mihi patrii poterant avertere amiciProp. 3, 24, 9
B)insbesondere
1)jemands oder seine eigene Neigung, Gedanken usw. von etwas abwenden, abziehen, entfernen
populi opinionem a spe adipiscendiCic.
Antonii furorem a pernicie rei publicaeCic.
legiones a C. Antonii scelere et ad rem publicam suā auctoritate traducereCic.
alicuius mentem oder animum ab aliqua reCic. Liv.
animum (ihre [eigenen] G.) ab assiduo maeroreLiv.
animos (ihre [eigenen] G.) a spe recuperandae arcisLiv.
cogitationem a miseriisCic.
aliquem ab inceptoLiv.
aliquem a consiliis pacisLiv.
und Passiv medial = sich abwenden
ut nec vobis averteretur a certamine animusLiv. 1, 28, 5
aversis in aliud animis (Aufmerksamkeit)Quint. 4, 3, 8
2)in der Gesinnung von jemandem abwenden, das heißt ihm abwendig machen, abgeneigt machen, entfremden
aliquem oder se ab alicuius amicitiaCaes.
legiones ab alicuius scelereCic.
alicuius animum a seCic.
alicui mentem deorumCatull.
aliquem caro dolis (durch L.) fratriVal. Flacc.
Charlton T. Lewis, An Elementary Latin Dictionary:
ā-vertō (avor-), tī, sus, ere, to turn away, avert, turn off, remove
fluminaCic.
seCic.
a Dolabellā pecuniamCic.
iter ab Arari, turned asideCaes.
a ceteris in se oculos, attractedLiv.
eo itinere seCaes.
Capuā HannibalemLiv.
Italiā regemVerg.
in fugam classemLiv.
ab hominibus ad deos precesLiv.
regnum Libycas orasVerg.
Passive
aversa est Nata Iovis, turned awayOv.
a iudicibus oratio avertiturCic.
Poet., with accusative, to turn from, shun
fontes avertitur (equus)Verg.
To turn away, retire, withdraw
avertens roseā cervice refulsit (sc. se)Verg.
prora avertitVerg.
To carry off, purloin, steal, embezzle
pecuniamCic.
a stabulis taurosVerg.
praedam domumCaes.
pellem ColchisCatull.
Figuratively, to turn, divert, withdraw, keep off
a me animumCic.
ut nec vobis ... averteretur a certamine animusLiv.
Hannibalem ab inceptoLiv.
Sabinos (sc. a pugnā)Liv.
sanos sensūs, to charm, inflameVerg.
To avert, ward off, turn away
morbosHor.
hoc omenCic.
Antoni conatūs a re publicaCic.
periculum victimāPhaedr.
To alienate, estrange
animosSall.
legiones a C. Antoni scelereCic.
civitates ab eius amicitiāCaes.
Text based on data provided by Perseus Digital Library, with funding from The National Endowment for the Humanities. Original version available for viewing and download at http://www.perseus.tufts.edu