a-Konjugation

mīrārī

mīror  mīrātus sum

Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch:

mīror, ātus sum, ārī

I)sich wundern, sich verwundern

a)überhaupt

absolut

tutemet mirabereTer.

miraretur, qui cerneretLiv.

non sane credere Mena, mirari secum tacitusHor.

mit Akkusativ (über usw.)

neglegentiam hominisCic.

mit in und Ablativ

quemcunque in aliqua laude miramurApul. apol. 18

mit de und Ablativ

nec tu de homine mireris Cypr. de idol. 8

mit super und Akkusativ

mirari super haereses istasTert. de praescr. haer. 1

mit folgendem AcI, zuweilen eingeleitet mit hoc, id, illud

illud īam mirari desino, hunc, cum haec nesciret, in dicendo posse tantumCic.

si quis forte miratur me ad accusandum descendereCic.

haec vos concupisse pro vestra stultitia atque intemperantia non miror; sperasse me consule assequi posse demirorCic.

non mirari oportet (es darf nicht auffallen) hunc ordinem ad institutam ab Servio Tullio summam non convenireLiv.

mit folgendem quod (dass)

qui mirari se aiebat, quod non rideret haruspex, haruspicem cum vidissetCic.

miraris, quod tot volumina homo occupatus absolveritPlin. ep.

und mirari aliquem (sich über jemanden wundern) mit folgendem quod

illos homines sapientissimos gravissimosque miror, quod quemquam clarum hominem impurissimi voce hominis violari patiunturCic. de har. resp. 46

mit folgendem Relativsatz, zuweilen eingeleitet mit illud, id und dergleichen

mirari licet, quae sint a medicis animadversa genera etc., man muss erstaunen über die ArtenCic.

eius rei quae causa esset miratusCaes.

nam illud animus meus miratur, si a me tetigit nuntius, quid remoreturPlaut.

idque adeo miror, quomodo tam ineptum quidquam tibi venire in mentem potueritTer.

sed ne miremini, quā ratione hic tantum apud istum libertus potueritCic.

mirari se quapropter sui tam similis essetVal. Max.

mit folgendem indirekten Fragesatz

mirabar, quid maesta deos vocaresVerg.

mit folgendem si (für den Fall, dass oder wenn)

tene id mirari, si patrissat filius?Plaut.

mirabar hoc si sic abiretTer.

quamquam miror illā superbiā atque importunitate si quemquam amicum habere potuitCic.

neque id erat mirandum, si non facile ad credendum adducebaturNep.

b)miror, es nimmt mich wunder, es befremdet mich, ich finde es auffallend, ich kann nicht begreifen, ich möchte gern wissen, bin neugierig zu hören, ich frage verwundert (wie θαυμάζειν)

mit folgendem indirekten Fragesatz

miror, quo evasurus sit apologusPlaut.

miror, unde sitTer.

miror, quid abieritTer.

mirantes, quid rei essetLiv., quidnam id essetLiv.

se (er) mirari, quare iam tertium diem sic tenereturNep.

quo magis mireris etc., was noch mehr wundernehmen muss, zu verwundern istSen.

II)insbesondere: etwas oder jemanden bewundernd anstaunen, nach etwas oder jemanden mit Bewunderung hinblicken, etwas oder jemanden bewundernd verehren

puerorum formas et corpora magno opereCic.

signa, tabulas pictas, vasa caelataSall.

Graecarum artium operaLiv.

ripas et vacuum nemusHor.

antiquosPlin. ep.

artificum manus inter se operumque laborem, bewundernd untereinander vergleichen, gegeneinander haltenVerg. georg. 1, 456

se mir., sich Bewunderung zollen, in sich selbst verliebt seinCatull. 22, 17Mart. 13, 2, 7

mit in und Ablativ

quemcumque in aliqua laude miramurApul. apol. 18

mit super und Ablativ

quod quidem mirari super diis immortalibus nequaquam congrueritApul. de deo Socr. 4

und (wie θαυμάζω τινός) mit Genitiv der Veranlassung

iustitiaene prius mirer (te) belline laborum?Verg. Aen. 11, 126

von Leblosem

(arbor) miratur novas frondes (ergänze insitas) et non sua pomaVerg. georg. 2, 88

Paragogischer Infinitiv mirarierCaecil. com. 194. Lucr. 2, 1029

Aktive Nebenform und Passiv siehe mīro

Charlton T. Lewis, An Elementary Latin Dictionary:

mīror, ātus, ārī, deponent mirus, to wonder, marvel, be astonished, be amazed, admire

quae causa esset, miratus quaesiitCaes.

homo mirari visus estCic.

Non invideo, miror magisVerg.

hoc in aliis minus mirabarCic.

signaSall.

illos homines, quod, etc.Cic.

ripas et nemusHor.

a nobis hoc diciCic.

nasci potuisse ColumbamOv.

quod adest, sunt qui mirenturCic.

quod non rideret haruspexCic.

miraris Si nemo praestet amorem?Hor.

noli mirari, si tu hoc non impetrasCic.

quod nisi esset factum, magis mirandum videreturCic.

ne miremini, quā ratione hic tantum potueritCic.

eius rei quae causa essetCaes.

Quid velint flores, mirarisHor.

(te) Iustitiaene prius mirer belline laborumVerg.

(arbos) Miraturque novas frondes et non sua pomaVerg.

Figuratively, to regard, esteem

amici nostra mirantesCic.

tam se ipse miratur, is in love withCatull.


Text based on data provided by Perseus Digital Library, with funding from The National Endowment for the Humanities. Original version available for viewing and download at http://www.perseus.tufts.edu