konsonant.-Konjugation
revertī
revertor revertī reversum
Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch:
re-verto (revorto), vertī (vortī), versum (vorsum), ere, und revertor (revortor), versus (vorsus) sum, vertī (vortī)
I)umkehren, zurückkehren, zurückkommen
a)eigentlich
ex itinereCic.
ex AsiaIustin.
ex hostium castrisSen. rhet.
a foroPlaut.
ab Scythia, a SiciliaIustin.
ab exsilioSuet. Tac.
ad aliquemCaes.
LaodiceamCic.
domumTer.
tridui viam progressi rursus reverteruntCaes.
mit doppeltem Nominativ
consules praedā ingenti partā victores (als S.) reverteruntLiv. 7, 17, 5
cum victor a Mithridatico bello revertissetCic. Acad. 2, 3
a bello inermis revertorSen. suas. 2, 8
poetisch von leblosen Subjekten
multa videbis retro repulsa revortiLucr.
Tiberim revertiHor.
sol reversusManil.
b)bildlich
in gratiam cum aliquo, sich versöhnenLiv.
in gratiam cum fatoSen.
ad sanitatem, zu besserer Einsicht kommenCaes.
ad vitamLucr.
poena reversura est in caput tuum, wieder zurückfallenOv.
ad aliquem oder adversum aliquem, jmd. ersatzpflichtig machen, sich an ihn halten, bei verkauften Dingen usw.ICt.
ad bonos moresSen. rhet.
malum in civitatem reverteratSall.
besonders in der Rede
rursus igitur eodem revertamurCic.
ut eo revertar, unde sum digressusQuint.
ut unde huc fleximus revertamurAmm.
sed illuc revertorNep.
ut ad me revertar, um wieder auf mich zu kommenCic.
sed ut ad propositum revertarSen.
ad propositum revertarCic.
sed iam ad propositum revertamurCic.
nunc ad destinatum revertamurSolin.
tempus est ad oceani oras revertiSolin.
sed iam ad id, unde digressi sumus, revertamurCic.
verum uti Lilybaeum, unde digressa est oratio, revertamurCic.
verum ut ad classem, quo ex loco sum digressus, revertarCic.
nunc ad ordinem revertamur, wollen wir den Faden der Erzählung wieder aufnehmenVopisc.
II)übertragen: reverti, sich wenden
scribam tibi tres libros, ad quos revertare, si qua in re quaeres etc.Varro
revertitur ad commodum, betrifft den NutzenCic.
ne ira victoris in tribunos revertereturTac.
☞Vor dem Zeitalter des Augustus ist das Partizip reversus selten (nur bei Cic. Phil. 6, 10 und Caes. b. G. 6, 42, 1) und ebenso das Perfekt reversus sum (nur bei Nep. Them. 5, 2; und außerdem Vell. 2, 42, 3 ed. Kritz [Halm revectus est], Val. Max. 5, 1, 1 und 5, 3, 4, Plin. 8, 82 und 9, 27, Hyg. fab. 131, Quint. 7, 8, 2; 11, 2, 17 und Spätlateiner); in den Präsens-Formen ist dagegen das Aktivum kritisch sicher nur Lucr. 5, 1151, Pompon. com. 81 und Augustin. serm. 194, 5 Mai (wo ad Marciam revertere)
Paragogischer Infinitiv revertierPhaedr. 4, 18, 14
Charlton T. Lewis, An Elementary Latin Dictionary:
re-vertor or re-vortor, versus or vorsus, perfect usually revertī (from reverto), ī, to turn back, turn about, come back, return
ex itinereCic.
se vidisse exeuntem illum domo et revertentemCic.
a ponteHor.
silvāOv.
domumCic.
in castraSall.
praedā partā victores reverteruntLiv.
cum perspicerent ad istum illos nummos revertisseCic.
quis neget . . . Tiberim revertiHor.
in Asiam reversus estNep.
Figuratively, to return, go back
nescit vox missa reverti, i.e. be unsaidHor.
ad superiorem consuetudinemCic.
ad sanitatemCaes.
ad MusasOv.
In speaking, to return, revert, recur
somnia, ad quae mox revertarCic.
ad meCic.
Text based on data provided by Perseus Digital Library, with funding from The National Endowment for the Humanities. Original version available for viewing and download at http://www.perseus.tufts.edu