haud (haut, hau)

Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch:

haud (haut) und altlateinisch hau, Adverb, eben nicht, gerade nicht, wohl nicht, und stark verneinend = wohl gar nicht, wohl ganz und gar nicht, keineswegs, bei weitem nicht

a)im Allgemeinen

α)neben Verben

h. abhorreoLiv.

h. ambigoLiv.

h. celabisPlaut.

h. convenitAcc. fr.

h. dubitoCic.

h. mororPlaut.

hau scio (als ein Wort hauscio)Komiker

haud scioCic.

besonders

hauscio oder haud scio, an etc.KomikerCic. und andere oder haud sciam, an etc.Cic. (siehe an S. 408)

β)neben Adjektiven

h. absurdusLiv.

h. aequusPlaut. Hor.

h. alienusLiv.

h. consimilisPlaut.

h. dissimilisLiv.

h. dubiusLiv.s. Drak. Liv. 34, 43, 5

h. fallaxVal. Max.

h. ignobilisHor. Liv.

h. magnusPlaut.

h. bonus, h. malusPlaut.

h. mediocrisCic.

h. mirabile estTer.

haud pauciLiv.

h. surdusLiv.

γ)neben Pronomen

h. aliusPlaut. Liv.

h. quisquam, schwerlich jemand, sicherlich niemandKomikerLiv.

h. quisquam alius anteLiv.

haud quicquam, schwerlich irgend etwasTer.

h. tantusLiv.

h. ullusLiv.

h. meum estAcc. fr.

δ)neben Substantiven ohne und mit Präposition

haud iniuriāLiv.

h. ab re duxiLiv.

cum h. e re publica essetLiv.

h. per ambagesLiv.

h. sine causaLiv.

ε)neben Adverbien, die einen negativen Sinn haben

h. aegre patiLiv.

h. ambigueLiv.

h. dubie, ganz unzweifelhaftSall. Liv.

h. gravate, h. gravatimLiv.

h. impigreSall. fr. Liv.

h. impuneVerg. Liv.

h. parumLiv.

h. proculLiv.

h. secusLiv.

hau multo secusLiv. Andr. com.

neben anderen Adverbien

h. aequeLiv.

h. facileLiv. Col.

h. longeCaes.

h. ita longeNep.

h. mediocriterLiv.

h. omninoLiv. Cels.

h. ita multo postLiv.

h. satis dignusLiv.

h. tam facile dictu estLiv.

h. vidi magis, es fällt mir gar nicht ein, ich denke nicht daran, ich dächte gar! (mit aus dem Vorhergehenden zu ergänzendem Ausdruck)Plaut.s. Brix Plaut. capt. 559

b)in Gegensätzen

haudsedEnn.KomikerCic.Catull. Verg.

hauverumPlaut.

sed utita haudCic.

haud quiased quiaHor.

quod nihaudCic.

quod sihaudCic.

und mit Auslassung der Partikeln

me, haut uxorem ulcisciturPlaut.

factionis Barcinae opibus, haud sane voluntate principum in imperio positusLiv.

c)mit Negationen

neque haud, haud non oder nilKomiker

haudnecVerg.

d)korrespondierend mit anderen Partikeln

haudtamLiv. Tac.

haud tantumquantumLiv.

Vergleiche überhaupt Hand Tursell. 3. 14 sqq.; Otto Tac. ann. 1, 14. p. 113 sq.; M. Müller Zum Sprachgebr. des Livius I. (Stendal, 1877); und über hau Lorenz Plaut. most. 770; Ritschl Prolegg. ad Plaut. trin. p. XCIX sqq. und opusc. 2, 591 sq.

Charlton T. Lewis, An Elementary Latin Dictionary:

haud or haut, (hauVerg.), adverb, not, not at all, by no means

haud sane intellego, quid, etc.Cic.

res haud sane difficilesCic.

haud ita iussiTer.

haud sic decetTer.

aliterVerg.

diuTer.

minusLiv.

sed haud facile dixerim, cur, etc.Cic.

difficulterSall.

citoTer.

Haud temere est visumVerg.

haut dubie victorSall.

saepeSall.

secusLiv.

homo haud inpurusTer.

mediocrisCic.

mirabileTer.

hic se ipsus fallit, haud egoTer.

haud pol me quidemTer.

haud muto factumTer.

ne ille haud scit, quam, etc.Ter.

tum ille haud dubitavit, etc.Cic.

haud mora, nautae torquent, without delayVerg.


Text based on data provided by Perseus Digital Library, with funding from The National Endowment for the Humanities. Original version available for viewing and download at http://www.perseus.tufts.edu