konsonant.-Konjugation
cōnfīdere
cōnfīdō cōnfīsus sum
Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch:
cōn-fīdo, fīsus sum, ere, vertrauen, sich fest verlassen, Vertrauen haben, seiner Sache sicher sein (Gegensatz diffidere, desperare, metuere)
α)absolut
satis c.Sall.
nimis c.Cic.
non confiditPlaut.
und (parenthetisch)
ut confidoCic.
neque milites alio duce (unter einem anderen Führer) plus confidere aut audereLiv.
β)mit Dativ (wem?)
sibiCic.und andere
legioni maximeCaes.
alicui timideOv.
virtuti alicuiusCaes.
virtuti constantiaeque alicuiusCic.
pecuniae confidentes, die GeldstolzenVitr.
γ)mit Ablativ (durch, »auf wen oder was?«)
socio Ulixe eā maxime arteCic.
affinitate alicuiusCaes.
celeritate navium et scientiā gubernatorumCaes.
militum virtute non satisCic.
multum naturā lociCaes.
confisus praesidio legionum trium et munitione fossaeCaes.
tam potenti duce confisusLiv.
principes parum confisi patientiā nostrāPlin. pan.
und (ungewiss ob Dativ oder Ablativ)
Mario parumSall.
dis immortalibusSall.
optimatibus nihilCic.
confisi viribusCaes.Vergleiche Krebs-Schmalz Antib. 7 S. 325 f. über conf. mit Dativ und Ablativ
δ)mit de und Ablativ
de salute urbisCaes.
de consuetudine civitatisICt.
ε)mit in und Ablativ
sibi in illa re *Auct. b. Afr. 19, 2
ζ)mit AcI oder (poetisch) mit bloßem Infinitiv = das feste Vertrauen hegen, sicher (mit Zuversicht) glauben oder erwarten, der getrosten Hoffnung leben, die feste Überzeugung haben, dass usw.
confido rem ut volumus esseCic.
confido fore, ut tibi pro tuo summo beneficio gratias agamusCic.
id ita futurum esse confidoCic.
spero, immo confido facile me impetraturum, ut etc.Plin. ep.
si confideret Euander innoxium se rei capitalis arguiLiv.
nisi confideret eum consensu populi Romani consulem declaratum iriLiv.
quod Romanos re frumentariā intercludi posse confiderentCaes.
quod aliquando se superiorem esse confideretVal. Max.
siccare prius confidunt (venti et sol) omnia posseLucr.
stulte confisus amariTibull.
η)mit allgemeinem Akkusativ
pron., confide omnia (in allen Stücken)Caecil. com. 247.
θ)mit ut und KonjunktivPlin. ep. 2, 5, 7 (vergleiche Gegensatz diffidere mit ne und KonjunktivLucr. 5, 978)
☞confiderunt ist zweifelhafte Lesart (jetzt confiderent) bei Liv. 44, 13, 7
Charlton T. Lewis, An Elementary Latin Dictionary:
cōn-fīdō, fīsus, sum, ere, to trust, confide, rely upon, believe, be assured
vestrae virtutiCic.
causae suaeCic.
cui (equitatui)Caes.
fidei RomanaeLiv.
Mario parumSall.
sibi confisi, relying on themselvesCaes.
si mihi ipse confiderem, dared trustCic.
suae virtutiLiv.
viribusCaes.
dis inmortalibusSall.
suis militibusLiv.
auxiliis de salute urbisCaes.
corporis firmitateCic.
(oratio) confidere videbatur invidiā, to be founded onCic.
naturā lociCaes.
alio duceLiv.
socio UlixeOv.
praesidio legionumCaes.
To be confident, be assured
illum Salvom adfuturum esseTer.
mei rationem offici esse persolutamCic.
(Romanos) re frumentariā intercludi posseCaes.
principem se foreSall.
nec hostibus diuturnum gaudium foreLiv.
To be confident, have confidence
nihil nimisCic.
satisSall.
adflictis melius confidere rebus (ablative absolute)Verg.
Text based on data provided by Perseus Digital Library, with funding from The National Endowment for the Humanities. Original version available for viewing and download at http://www.perseus.tufts.edu