7 Vulg Idt 7

1Holofernis autem altera die praecepit exercitibus suis

ut ascenderent contra Bethuliam

2erant autem pedites bellatorum centum viginti milia

et equites viginti duo milia

praeter praeparationes virorum illorum quos occupaverat captivitas

et adducti fuerant de provinciis et urbibus universae

iuventutis

3omnes pariter paraverunt se ad pugnam contra

filios Israhel

et venerunt per crepidinem montis usque ad apicem

qui respicit super Dothain

a loco qui dicitur Belma

usque Chelmo qui est contra Hesdraelon

4filii autem Israhel ut viderunt multitudinem illorum

prostraverunt se super terram

mittentes cinerem super capita sua unianimes orantes

ut Deus Israhel misericordiam suam ostenderet super populum suum

5et adsumentes arma sua bellica sederunt per loca

quae angusti itineris tramitem dirigunt inter montuosa

et erant custodientes ea tota die et nocte

6porro Holofernis dum circuit per gyrum

repperit quod fons qui influebat aquaeductum illorum

a parte australi extra civitatem dirigeret

incidi praecepit aquaeductum eorum

7erant tamen non longe a muris fontes

ex quibus furtim videbantur haurire aquam

ad refocilandum potius quam ad potandum

8sed filii Ammon et Moab accesserunt ad Holofernem dicentes

filii Israhel non in lancea nec in sagitta confidunt

sed montes defendunt illos

et muniunt illos colles in praecipitio constituti

9ut ergo sine congressione pugnae possis superare eos

pone custodes fontium ut non hauriant ex eis

et sine gladio interficies eos

vel certe fatigati tradent civitatem suam

quam putant civitatem montibus positam superari non posse

10et placuerunt verba haec coram Holoferne

et coram omnibus satellitibus eius

et constituit per gyrum centenarios per singulos fontes

11cumque ista custodia per dies viginti fuisset expleta

defecerunt cisternae et collectiones aquarum

omnibus inhabitantibus in Bethuliam

ita ut non esset intra civitatem unde satiarentur

vel una die

quoniam ad mensuram dabatur populis aqua cotidie

12tunc ad Oziam congregati

omnes viri feminaeque iuvenes et parvuli

simul omnes una voce

13dixerunt

iudicet Deus inter nos et te

quoniam fecisti in nos mala

nolentes loqui pacifice cum Assyriis

et propter hoc vendidit nos Deus in manibus eorum

14et ideo non est qui adiuvet

cum prosternamur ante oculos eorum in siti et perditione magna

15et nunc congregate universos qui in civitate sunt

ut sponte nos tradamus omnes populo Holofernis

16melius est enim ut captivi benedicamus Deum viventes

quam moriamur et simus obprobrium omni carni

cum videamus uxores nostras et infantes nostros mori ante oculos nostros

17contestamur hodie caelum et terram et Deum patrum nostrorum

qui ulciscitur nos secundum peccata nostra

ut iam tradatis civitatem in manu militiae Holofernis

et sit finis noster brevis in ore gladii

qui longior efficitur in ariditate sitis

18et cum haec dixissent

factus est fletus et ululatus magnus in ecclesia omnibus

et per multas horas una voce clamaverunt ad Deum dicentes

19peccavimus cum patribus nostris iniuste egimus iniquitatem fecimus

20tu quia pius es miserere nostri

aut in tuo flagello vindica iniquitates nostras

et noli tradere confitentes te populo qui ignorat

te

21ut non dicant inter gentes ubi est Deus eorum

22et cum fatigati his clamoribus et his fletibus lassati siluissent

23exsurgens Ozias infusus lacrimis dixit

aequo animo estote fratres

et hos quinque dies expectemus a Domino misericordiam

24forsitan enim indignationem suam abscidet

et dat gloriam nomini suo

25si autem transactis quinque diebus non venerit

adiutorium

faciemus haec verba quae locuti estis