20 Vulg III Rg 20

1porro Benadad rex Syriae congregavit omnem exercitum suum

et triginta et duos reges secum et equos et currus

et ascendens pugnabat contra Samariam et obsidebat eam

2mittensque nuntios ad Ahab regem Israhel in civitatem

3ait

haec dicit Benadad

argentum tuum et aurum tuum meum est

et uxores tuae et filii tui optimi mei sunt

4responditque rex Israhel

iuxta verbum tuum domine mi rex tuus sum ego et omnia mea

5revertentesque nuntii dixerunt

haec dicit Benadad qui misit nos ad te

argentum tuum et aurum tuum et uxores tuas et filios tuos dabis mihi

6cras igitur hac eadem hora mittam servos meos ad te

et scrutabuntur domum tuam et domum servorum tuorum

et omne quod eis placuerit ponent in manibus suis et auferent

7vocavit autem rex Israhel omnes seniores terrae et ait

animadvertite et videte quoniam insidietur nobis

misit enim ad me pro uxoribus meis et filiis

et pro argento et auro et non abnui

8dixeruntque omnes maiores natu et universus populus ad eum

non audias neque adquiescas illi

9respondit itaque nuntiis Benadad dicite domino meo regi

omnia propter quae misisti ad me servum tuum initio faciam

hanc autem rem facere non possum

10reversique nuntii rettulerunt ei

qui remisit et ait haec faciant mihi dii et haec addant

si suffecerit pulvis Samariae pugillis omnis populi qui sequitur

me

11et respondens rex Israhel ait

dicite ei ne glorietur accinctus aeque ut discinctus

12factum est autem cum audisset verbum istud

bibebat ipse et reges in umbraculis

et ait servis suis circumdate civitatem

et circumdederunt eam

13et ecce propheta unus accedens ad Ahab regem Israhel ait

haec dicit Dominus

certe vidisti omnem multitudinem hanc nimiam

ecce ego tradam eam in manu tua hodie

ut scias quia ego sum Dominus

14et ait Ahab per quem

dixitque ei haec dicit Dominus

per pedisequos principum provinciarum

et ait quis incipiet proeliari

et ille dixit tu

15recensuit ergo pueros principum provinciarum

et repperit numerum ducentorum triginta duum

et post eos recensuit populum omnes filios Israhel

septem milia

16et egressi sunt meridie

Benadad autem bibebat temulentus in umbraculo suo

et reges triginta duo cum eo qui ad auxilium eius venerant

17egressi sunt autem pueri principum provinciarum in prima fronte

misit itaque Benadad qui nuntiaverunt ei dicentes

viri egressi sunt de Samaria

18at ille sive ait pro pace veniunt adprehendite

eos vivos

sive ut proelientur vivos eos capite

19egressi sunt ergo pueri principum provinciarum

ac reliquus exercitus sequebatur

20et percussit unusquisque virum qui contra se venerat

fugeruntque Syri et persecutus est eos Israhel

fugit quoque Benadad rex Syriae in equo cum equitibus

21nec non et egressus rex Israhel percussit equos et currus

et percussit Syriam plaga magna

22accedens autem propheta ad regem Israhel dixit ei

vade et confortare et scito et vide quid facias

sequenti enim anno rex Syriae ascendet contra te

23servi vero regis Syriae dixerunt ei

dii montium sunt dii eorum ideo superaverunt nos

sed melius est ut pugnemus contra eos in campestribus

et obtinebimus eos

24tu ergo verbum hoc fac

amove reges singulos ab exercitu suo

et pone principes pro eis

25et instaura numerum militum qui ceciderunt de tuis

et equos secundum equos pristinos

et currus secundum currus quos ante habuisti

et pugnabimus contra eos in campestribus

et videbis quod obtinebimus eos

credidit consilio eorum et fecit ita

26igitur postquam annus transierat

recensuit Benadad Syros et ascendit in Afec

ut pugnaret contra Israhel

27porro filii Israhel recensiti sunt

et acceptis cibariis profecti ex adverso

castraque metati contra eos

quasi duo parvi greges caprarum

Syri autem repleverunt terram

28et accedens unus vir Dei dixit ad regem Israhel

haec dicit Dominus

quia dixerunt Syri deus montium est Dominus et non est deus vallium

dabo omnem multitudinem grandem hanc in manu tua

et scietis quia ego Dominus

29dirigebant septem diebus ex adverso hii atque

illi acies

septima autem die commissum est bellum

percusseruntque filii Israhel de Syris centum milia peditum in die una

30fugerunt autem qui remanserant in Afec in civitatem

et cecidit murus super viginti septem milia hominum qui

remanserant

porro Benadad fugiens ingressus est civitatem

in cubiculum quod erat intra cubiculum

31dixeruntque ei servi sui

ecce audivimus quod reges domus Israhel clementes sint

ponamus itaque saccos in lumbis nostris

et funiculos in capitibus nostris

et egrediamur ad regem Israhel

forsitan salvabit animas nostras

32accinxerunt saccis lumbos suos

et posuerunt funes in capitibus

veneruntque ad regem Israhel et dixerunt

servus tuus Benadad dicit vivat oro te anima mea

et ille ait si adhuc vivit frater meus est

33quod acceperunt viri pro omine

et festinantes rapuerunt verbum ex ore eius atque dixerunt

frater tuus Benadad

et dixit eis ite et adducite eum

egressus est ergo ad eum Benadad

et levavit eum in currum suum

34qui dixit ei civitates quas tulit pater meus a patre tuo reddam

et plateas fac tibi in Damasco sicut fecit pater meus in Samaria

et ego foederatus recedam a te

pepigit ergo foedus et dimisit eum

35tunc vir quidam de filiis prophetarum

dixit ad socium suum in sermone Domini percute me

at ille noluit percutere

36cui ait quia noluisti audire vocem Domini

ecce recedes a me et percutiet te leo

cumque paululum recessisset ab eo invenit eum leo atque percussit

37sed et alterum conveniens virum

dixit ad eum percute me

qui percussit eum et vulneravit

38abiit ergo propheta et occurrit regi in via

et mutavit aspersione pulveris os et oculos suos

39cumque rex transiret clamavit ad regem et ait

servus tuus egressus est ad proeliandum comminus

cumque fugisset vir unus adduxit eum quidam ad me et ait

custodi virum istum

qui si lapsus fuerit erit anima tua pro anima eius

aut talentum argenti adpendes

40dum autem ego turbatus huc illucque me verterem

subito non conparuit

et ait rex Israhel ad eum

hoc est iudicium tuum quod ipse decrevisti

41at ille statim abstersit pulverem de facie sua

et cognovit eum rex Israhel quod esset de prophetis

42qui ait ad eum haec dicit Dominus

quia dimisisti virum dignum morte de manu tua

erit anima tua pro anima eius

et populus tuus pro populo eius

43reversus est igitur rex Israhel in domum suam

audire contemnens et furibundus venit Samariam