6 Vulg I Mcc 6

1et rex Antiochus perambulavit superiores regiones

et audivit esse civitatem Elymaidem in Perside nobilissimam

et copiosam in argento et auro

2templumque in ea locuples valde

et illic velamina aurea et loricae et scuta

quae reliquit Alexander Philippi rex Macedo

qui regnavit primus in Graecia

3et venit et quaerebat civitatem capere et praedare eam

et non potuit

quoniam innotuit sermo his qui erant in civitate

4et insurrexerunt in proelium

et fugit inde et abiit cum tristitia magna

et reversus est Babyloniam

5et venit qui nuntiaret ei in Perside

quia fugata sunt castra quae erant in terra Iuda

6et quia abiit Lysias cum virtute forti in primis

et fugatus est a facie Iudaeorum

et invaluerunt armis et viribus et spoliis multis

quas ceperunt

7et quia diruerunt abominationem quam aedificaverat super altare

quod erat in Hierusalem

et sanctificationem sicut prius circumdederunt muris excelsis

sed et Bethsuram civitatem suam

8et factum est ut audivit rex sermones istos expavit

et commotus est valde

et decidit in lectum et incidit in languorem prae tristitia

quia non est factum sicut cogitabat

9et erat illic dies multos

quia renovata est in eo tristitia magna et arbitratus est se mori

10et vocavit omnes amicos suos et dixit illis

recessit somnus ab oculis meis

et concidi et corrui corde prae sollicitudine

11et dixi in corde meo in quantam tribulationem deveni

et in quos fluctus tristitiae in qua nunc sum

qui iucundus eram et dilectus in potestate mea

12nunc vero reminiscor malorum quae feci in Hierusalem

unde abstuli omnia spolia argentea et aurea

quae erant in ea

et misi auferri habitantes Iudaeam sine causa

13cognovi ergo quia propterea invenerunt me mala ista

et ecce pereo tristitia magna in terra aliena

14et vocavit Philippum unum de amicis suis

et praeposuit eum super universum regnum suum

15et dedit ei diadema et stolam suam et anulum

ut adduceret Antiochum filium suum et nutriret eum et regnaret

16et mortuus est illic Antiochus rex

anno centesimo quadragesimo et nono

17et cognovit Lysias quoniam mortuus est rex

et constituit regnare Antiochum filium eius

quem nutrivit adulescentem

et vocavit nomen eius Eupator

18et hii qui erant in arce concluserant Israhel in circuitu sanctorum

et quaerebant eis mala semper ad firmamentum gentium

19et cogitavit Iudas disperdere eos

et convocavit universum populum ut obsiderent eos

20et coirent simul

et obsederunt eos anno centesimo quinquagesimo

et fecerunt ballistas et machinas

21et exierunt quidam ex eis qui obsidebantur

et adiunxerunt se illis aliqui ex impiis Israhel

22et abierunt ad regem et dixerunt

quousque non facies iudicium et vindicas fratres nostros

23nos decrevimus servire patri tuo

et ambulare in praeceptis eius et obsequi edictis eius

24et filii populi nostri propter hoc abalienabantur se a

nobis

et quicumque inveniebantur ex nobis interficiebantur

et hereditates nostrae diripiebantur

25et non ad nos tantum extenderunt manum

sed et in omnes fines nostros

26et ecce adplicuerunt hodie ad arcem in Hierusalem occupare eam

et munitionem in Bethsuram munierunt

27et nisi praeveneris eos velocius maiora quam haec facient

nec poteris obtinere eos

28et iratus est rex ut audivit

et convocavit omnes amicos suos et principes exercitus sui

et eos qui super equites erant

29sed et de regnis aliis et insulis et maritimis

venerunt ad eum exercitus conducticius

30et erat numerus exercitus centum milia peditum

et viginti milia equitum

et elefanti triginta duo docti ad proelium

31et venerunt per Idumeam et adplicuerunt ad Bethsuram

et pugnaverunt dies multos et fecerunt machinas

et exierunt et succenderunt eas igni et pugnaverunt viriliter

32et recessit Iudas ab arce

et admovit castra ad Bethzacara

contra castra regis

33et surrexit ante lucem

et concitavit exercitus impetum contra viam Bethzacara

et conparaverunt se exercitus in proelium et tubis cecinerunt

34et elefantis ostenderunt sanguinem uvae et mori

ad acuendos eos in proelium

35et diviserunt bestias per legiones

et adstiterunt singulis elefantis mille viri in loricis concatenatis

et galeae aereae in capitibus eorum

et quingenti equites ordinati unicuique bestiae electi erant

36hii ante tempus ubicumque erat bestia erant

et quocumque ibat ibant non discedebant ab ea

37sed et turres ligneas super eos firmae protegentes

super singulas bestias

et super eas machinae

et super singulas viri virtutis triginta duo qui pugnabant desuper

et intus magister bestiae

38et residuum equitatum hinc et inde statuit in duas partes tubis

et exercitum commovere et perurguere

constipati in legionibus eius

39et ut refulsit sol in clypeos aureos et aereos

resplenduerunt montes ab eis

resplenduerunt sicut lampades ignis

40et distincta est pars exercitus regis per montes excelsos

et alii per loca humilia

et ibant caute et ordinate

41et commovebantur omnes inhabitantes a voce multitudinis eorum

et incessu turbae et conlisionis armorum

erat enim exercitus magnus valde et fortis

42et adpropiavit Iudas et exercitus eius in proelium

et ceciderunt de exercitu regis sescenti viri

43et vidit Eleazar filius Saura unam de bestiis loricatam loricis regis

et erat eminens super ceteras bestias

et visum est ei quod in ea esset rex

44et dedit se ut liberaret populum suum

et adquireret sibi nomen aeternum

45et cucurrit ad eam audaciter in medio legionis

interficiens a dextris et a sinistris

et cadebant ab eo huc et illuc

46et ivit sub pedes elefanti

et subposuit ei et occidit eum

et cecidit in terram super ipsum et mortuus est illic

47et videntes virtutem regis et impetum exercitus eius

deverterunt ab eis

48castra autem regis ascenderunt contra eos in Hierusalem

et adplicuit castra rex ad Iudaeam et montem

Sion

49et fecit pacem cum his qui erant in Bethsuram

et exierunt de civitate quia non erant eis ibi alimenta conclusis

quia sabbata erant terrae

50et conprehendit rex Bethsuram

et constituit illic custodiam servare eam

51et convertit castra ad locum sanctificationis dies multos

et statuit illic ballistas et machinas et ignis iacula

et tormenta ad lapides iactandos et spicula

et scorpios ad mittendas sagittas et fundibula

52fecerunt autem et ipsi machinas adversus machinas eorum

et pugnaverunt dies multos

53escae autem non erant in civitate eo quod septimus annus esset

et qui remanserant in Iudaea de gentibus

consumpserant reliquias eorum quae repositae fuerant

54et remanserunt in sanctis viri pauci quoniam obtinuerat eos fames

et dispersi sunt unusquisque in locum suum

55et audivit Lysias quod Philippus

quem constituit rex Antiochus cum adhuc viveret

et nutriret Antiochum filium suum ut regnaret

56et reversus esset a Perside et Media

et exercitus qui abierat cum ipso

et quia quaerit suscipere regni negotia

57festinavit ire et dicere ad regem et duces exercitus

deficimus cotidie et esca nobis modica est

et locus quem obsidemus est munitus

et incumbit nobis ordinare de regno

58nunc itaque demus dextras hominibus istis

et faciamus cum illis pacem et cum omni gente eorum

59et constituamus illis ut ambulent in legitimis suis sicut prius

propter legitima enim ipsorum quae despeximus

irati sunt et fecerunt omnia haec

60et placuit sermo in conspectu regis et principum

et misit ad eos pacem facere et receperunt illam

61et iuravit illis rex et principes et exierunt de munitione

62et intravit rex montem Sion et vidit munitionem loci

et rupit ius iuramenti quod iuravit

et mandavit destruere murum in gyro

63et discessit festinanter et reversus est Antiochiam

et invenit Philippum dominantem civitati

et pugnavit adversus eum et occupavit civitatem