30 Plin. nat. 15, 127–138

(39) 127Ov. M I 560 sq. Dio LIII 16, 4. Paul. Festi 367,12 M. – Cato 133, 2. (Pl. XXIII 157). – (12) cfr. Cato 121. Cic. ad Att. V 20, 4. – (15) Isid. XVII 7, 2. – Laurus triumphis proprie dicatur, vel gratissima domibusdomibus damn. S, ianitrix Caesarum pontificumque. sola et domos exornat et ante limina excubat. duo eius genera tradidittra- dit va.S Catocato D²v(D). colito r. coli Cato (coni. S) J, Delphicam et Cypriam. Pompeius Len a e u s adiecit quam mustacemmult'acem F appellavit, quoniam mustaceis subiceretur: hanc esse folio maximo flaccidoqueflactidoque E². -iodoque E¹ etet om.F albicante; Delphicam aequali colore viridiorem, maximis bacis atque e viridi rubentibus acac (hac v) uictores D²v. acutio- r victores Delphis coronarecoronare ego. -ri ll.v utut D²D. & r v triumphantes Romae; Cypriam esse folio brevibreue F, nigro, per margines imbricato crispam. 128cfr. Pl. XVII 60. Ov. M X 98. Cato 8, 2. postea accessere generaan genera plura? : tinustinus ll.G. cinus Verc. eius C. cuius v – hanc silvestrem laurum aliqui intellegunt, nonnulli sui generis arboremarbore E. -ris a – differt colorecolore dC. -or ll.v(H); est enim caerulacęru F¹. -ulea va.S baca. 129accessit et regia, quae coepit Augusta appellari, amplissima et arbore et folio, bacis gustatu quoque non asperisaspero Eazva. G(SJ). aliqui negant eandem esse et suum genus regiae faciunt longioribus foliis latioribusque. iidem in alio genere bacaliam appellant hanc quaequę av. que FE vulgatissima est bacarumque fertilissima, sterilem vero earum, 130quod maxime miror, triumphalem eaque dicunt triumphantes uti, nisiut nisi F² idquod id a a Divo Augusto coepit, ut docebimus, exan et (pro ex)? ea lauru quae ei missa e caelo est, minima137 altitudine, folio crispo, brevibreui (DG?) S. -ue ll. ac breui v, inventu rarainuentu rara G. -nitur ara (rara Eav) ll. accedit in topiario opere Thasiathasia D²D. thaxa (taxa E¹v) r, excrescente in mediomedia E folio parvolaparuulo va.D veluti lacinia folii, et sine ea spadoninaspadoninā Ea. -ia v a. J, mira opacitatis patientia, itaque quantalibeatquantalibet G sub umbra solum implet. 131Diosc. IV 147. (Pl. XXIV 132). – Th. III 17, 4. Diosc. IV 145. (Pl. XXIII 158). – est et chamaedaphnechamaedaphne (DG?) v. -da (-la a) pene ll silvestris frutex etet ll.v(D). est et B Alexandrina, quam aliqui Idaeamideam ll, alii hypoglottionhypoglot- tion H e Diosc. hippo- ll.C. -tthion v, alii danaendanaen ll.H. daphnen v. -nitin C, alii carpophyllon, alii hypelatenhypelaten v. -ton (hipe- GEa) ll vocant. ramos spargit a radice dodrantales, coronari icoronarii H. -ri ll.D. praem. topiarii ac v(S) operis, folio acutiore quam myrti acmyrti ac D. -tię a d. -tice E. miritię F²G. -ticę DF¹. myrti v molliore et candidiore, maioreet maiore H (qui dist. e Diosc.). de asyndeto cfr. Müller stil. p. 69, 32, semine inter folia rubro, plurima in Ida et circa Heracleamheraclean Ea. -chean F Ponti, nec nisi in montuosis. 132Diosc. IV 146. (Pl. ib.). id quoque quod daphnoidesdaphnoides B e Diosc. damno- (-no id est F²) ll. danaides v vocatur genus in nominum ambitu est; alii enim Pelasgum, alii eupetaloneupetalon D²B e Diosc. eupta- D¹FGv. eutha- EaS, aliiii F stephanonstephanon B. sthepa- F. tepa- Ea. stephalon d. cepha- v Alexandrialexandri Eav. -dro r. (an -dru?) vocant. et hic frutex est ramosus, crassiore ac molliore quam laurus folio, cuius gustatu accendatur osaccendatur os Verc. (D). -daturus DFG. -dat turus Ea. -datur os thuris v. -datur (-ditur C) os atque guttur B e Diosc., bacis e nigro rufis. notatum antiquis, nullum genus laurus in Corsica fuisse, quod nunc satum et ibi provenit.

(40) 133(5) Liv. V 27, 13. Ov. am. I 11, 25. Martial. IX 35, 6. – (5. 6) Plut. Pomp. 41 p. med. Martial. VII 6, 6. Caes. BC III 71, 3. – Ipsa pacifera, ut quam praetendi etiam inter armatos hostes quietisquietis (DG?) v. qui et his ll sit indicium. Romanis praecipue laetitiae victoriarumqueque av. quę FE nuntia additur litterislituis B et militum lanceis pilisque, fasces imperatorum decorat. 134Plin. paneg. 8, 3. Tac. A II 26. Sil. Ital. XV 119. Stat. silv. IV 1, 41. – (9) Isid. XVII 7, 62. – (10) cfr. Geop. XI 2, 3. 4. – (12) Liv. I 56, 11. 12. Val. M. VII 3, 2. – (15) cfr. Pl. II 146 init. Plut. qu. conv. IV 2, 665^d. Geop. XIV 11, 5. Isid. XVII 7, 2. – ex iishis EaC in gremio Iovis optimioptime F maximiquemaximeque F². -mi va.H deponitur, quotiens laetitiam nova victoria adtulit, idque non quia perpetuo viret nec quianon quia Eav. non ex DFG pacifera est, praeferenda eiei om.Eava. G (SJ) utroque olea, sed quia spectatissima in monte Parnasoparnasso EaL. -nas id F ideoque etiam grata Apollini visaapollini uisa D²in ras. D. -inis FG. -ini Eav, adsuetis eo dona mittere, oracula inde repetereoracula inde repetere D²ad marg. S. om. rv iam et regibus Romanis teste L. Bruto, fortassis etiam in argumentum, quoniam ibi libertatem publicampublicanis F is meruisset lauriferam tellurem illam osculatus ex responso et quia manu satarummanu satarum v. -nu satt- D². -nus at garum r receptarumque in domos fulmine sola non icituricitur v. iac- ll. 135Masurius fr. 19 Huschke. ob has causas equidem crediderim honorem eiei G. et ll. eis v habitum in triumphis potius quam quia suffimentum sit caedis hostium et purgatio, ut tradit Masuriusmassurius ll.va.H. cfr. § 126, adeoque in profanis usibus pollui laurum et oleam fas non est, ut ne propitiandis quidemquidam F numinibus accendi ex iishis EaC altaria araeve debeant. laurus quidemqui F manifesto abdicat ignes crepitu et quadamqua Fdetestationedetestatione v. testa- (-nem F) ll, interaneorum etiam vitia et nervorum ligno torquente. TiTiberium E(?)va.D. principem tonante caelo coronaricoronariae F ea solitum ferunt contra fulminum metus. 136(1) Suet. Tib. 69. – Suet. Galba 1. Dio XLVIII 52, 3 sq. (LXIII 29, 3). – (14) Martial. IX 35, 9. – Sunt etSed et zva.G circa Divum Augustum eventa eius digna memoratu. namque Liviae Drusillae, quae postea AugustaAugustam U(D) matrimonii nomen accepit, cum pactapacta E²av. capta E¹. facta DFG esset illailla D²B. illi rv Caesaricaesarea D², gallinam conspicui candoris sedenti aquila ex alto abiecit in gremiumdist. ego inlaesam, intrepideque miranti accessit miraculum. quoniam teneretteneret in ego. -eret B. -entem ll.v(S). cfr. v. 13 et XXIV 47. XXV 166in rostro laureum ramum onustum suis bacis, conservaritenentem cum conseruari iunxit (U 254) D alitem et subolem iussere haruspices ramumque eum seri ac rite custodiri: 137quod factum est in villa Caesarum fluvio Tiberi inposita iuxta nonum lapidem Flaminiaeflaminiae uiae D²D. -nia uia Eav. fluminia aeuae (//uae D¹) r viae, quae ob id vocatur Ad Gallinas, mireque silvasiluea G. -ua ea D provenit. ex ea triumphans postea Caesar laurum in manu tenuittenuit D²Eav. tentet & F¹. tendet r coronamque capite gessit, ac deinde imperatores Caesares cuncti. traditusque mos est ramos quos tenuerunt serendi, et durant silvae nominibus suis discretae, fortassis ideo mutatis triumphalibus. 138(20) Varro LL V 152. – (21) cfr. Pl. XVII 61. – Th. II 1, 3. unius arborum Latina lingualatinę linguę E¹ nomen inponitur viris, unius folia distinguntur appellatione; lauream enim vocamus. durat et in urbe inpositum loco, quando Loretumlauretum D²va.G in Aventinoaduentino F¹Ea vocatur ubi silva lauruslaurus D²GdTS. -riis D¹F. -ris Ea. -ri v fuit. eadem purificationibus adhibetur, testatumque sit obiternouiter Ea et ramo eam seri, quoniam dubitavere Democritus atqueatque ll.H(D). et v(J) Theophrastus.

Nunc dicemus silvestrium naturas.