Scaena 2 Plaut. Rud. 89–184

Ples. 89Et vos a vestris abduxi negotiis

90neque id processit qua vos duxi gratia,

neque quivi ad portum lenonem prehendere.

sed mea desidia spem deserere nolui:

eo vós, amici, detinui diutius.

nunc huc ad Veneris fanum venio visere,

95ubi rem divinam se facturum dixerat.

Scep. Si sapiam, hoc quod me mactat concinnem lutum.

Ples. Prope me hic nescio quis loquitur. Daem. Heus, Sceparnio.

Scep. Qui nominat me? Daem. Qui pro te argentum dedit.

Scep. Quasi me tuom esse servom dicas, Daemones.

Daem. 100Luto usust multo, multam terram confode.

villam integundam intellego totam mihi,

nam nunc perlucet ea quam cribrum crebrius.

Ples. Pater salveto, ámboque adeo. Daem. Salvos sis.

Scep. Sed utrum tu masne an femina es, qui illum patrem

105voces? Ples. Vir sum equidem. Scep. Quaere vir porro patrem.

Daem. Filiolam ego unam hábui, eam unam perdidi.

virile sexus numquam ullum habui. Ples. At di dabunt.

Scep. Tibi quidem hercle, quisquis es, magnum malum,

qui oratione nos hic occupatos occupes.

Ples. 110Isticine vos habitatis? Scep. Quid tu id quaeritas?

quon furatum mox venias, vestigas loca?

Ples. Peculiosum esse addecet servom et probum,

quem ero praesente † praetereat oratio

aut qui inclementer dicat homini libero.

Scep. 115Et impudicum et impudentem hominem addecet

molestum ultro advenire ad alienam domum,

cui debeatur nil. Daem. Tace, Sceparnio.

quid opust, adulescens? Ples. Istic infortunium,

qui praefestinet, ubi erus adsit, praeloqui.

120sed nisi molestumst, paucis percontarier

volo ego ex te. Daem. Dabitur opera, atque in negotio.

Scep. Quin tu in paludem is exicasque harundinem,

qui pertegamus villam, dum sudumst? Daem. Tace.

tu si quid opus est dice. Ples. Dic quod te rogo,

125ecquem tu hic hominem crispum, incanum videris,

malum, periurum, palpatorem – Daem. Plurimos,

nam ego propter eius modi viros vivo miser.

Ples. Hic dico, in fanum Veneris qui mulierculas

duas sécum adduxit, quique adornaret sibi

130ut rem divinam faciat, aut hodie aut heri.

Daem. Non hercle, adulescens, iam hos dies complusculos

quemquam istic vidi sacruficare, neque potest

clam me esse si qui sacruficat: semper petunt

aquam hinc aut ignem aut vascula aut cultrum aut veru

135aut aulam extarem, aut aliquid – quid verbis opust?

Veneri paravi vasa et puteum, non mihi.

nunc intervallum iam hos dies multos fuit.

Ples. Ut verba praehibes, me periisse praedicas.

Daem. Mea quidem hercle causa salvos sis licet.

Scep. 140Heus tu, qui fana ventris causa circumis,

iubere meliust prandium ornari domi.

Daem. Fortasse tu huc vocatus es ad prandium,

ille quí vocavit nullus venit? Ples. Admodum.

Scep. Nullumst periclum te hinc ire inpransum domum:

145Cererem te meliust quam Venerem sectarier:

amori haec curat; tritico curat Ceres.

Ples. Deludificavit me illic homo indignis modis.

Daem. Pro di immortales, quid illuc est, Sceparnio,

hominum secundum litus? Scep. Ut mea est opinio,

150propter viam illi sunt vocati ad prandium.

Daem. Qui? Scep. Quia post cenam, credo, laverunt heri.

Daem. Confracta navis in mari est illis. Scep. Ita est.

at hercle nobis villa in terra et tegulae. Daem. Hui,

154, 155homunculi quanti estis. eiecti ut natant.

Ples. Ubi sunt i homines, obsecro? Daem. Hac ad dexteram

(viden?) secundum litus. Ples. Video. sequimini.

utinam is sit quém ego quaero, vir sacerrimus.

valete. – Scep. Si non moneas, nosmet meminimus.

160sed, o Palaemon, sancte Neptuni comes,

qui Herculis socius esse diceris,†

quod facinus video. Daem. Quid vides? Scep. Mulierculas

video sedentis in scapha solas duas.

ut adflictantur miserae. euge euge, perbene,

165ab saxo avortit fluctus ad litus scapham,

nequé gubernator umquam potuit rectius.

non vidisse undas me maioris censeo.

salvae sunt, si illos fluctus devitaverint.

nunc, nunc periclumst. unda eiecit alteram.

170at in vadost, iam facile enabit. eugepae,

viden alteram illam ut fluctus eiecit foras?

surrexit, horsum se capessit. salva res.

desiluit haec autem altera in terram e scapha.

ut prae timore in genua in undas concidit.

175salvast, evasit ex aqua. iam in litore est.

sed dextrovorsum avorsa it in malam crucem.

hem, errabit illaec hodie. Daem. Quid id refert tua?

Scep. Si ad saxum quo capessit, ea deorsum cadit,

179, 180errationis fecerit compendium.

Daem. Si tu de illarum cenaturus vesperi es,

illis curandum censeo, Sceparnio,

si apud me essurus, mihi darí operam volo.

Scep. Bonum aequomque oras. Daem. Sequere me hac ergo. – Scep. Sequor. –