Scaena 4 Plaut. Asin. 407–503

Lib. 407Quid hoc sít negoti, neminem meum dictum magni facere?

Libanum in tonstrinam ut iusseram venire, is nullus venit.

ne ille edepol tergo et cruribus consuluit haud decore.

Merc. 410Nimis imperiosust. Lib. Vae mihi. Leon. Hodie salvere iussi

Libanum libertum? iam manu emíssu's? Lib. Obsecro te.

Leon. Ne tu hercle cum magno malo mihi obviam occessisti.

cur non venisti, ut iusseram, in tonstrinam? Lib. Hic me moratust.

Leon. Siquidem hércle nunc summum Iovem te dicas detinuisse

415atque is precator adsiet, malam rem effugies numquam.

tu, verbero, imperium meum contempsisti? Lib. Perii, hospes.

Merc. Quaeso hercle noli, Saurea, mea causa hunc verberare.

Leon. Utinam nunc stimulus in manu mihi sit. Merc. Quiesce quaeso.

Leon. Qui latera conteram tua, quae occalluere plagis.

420abscede ac sine me hunc perdere, qui semper me ira incendit,

cui numquam unam rem me licet semel praecipere furi,

quin centiens eadem imperem atque ogganniam, itaque iam hercle

clamore ac stomacho non queo labori suppeditare.

iussin, sceleste, ab ianua hoc stercus hinc auferri?

425iussin columnis deici operas araneorum?

iussin in splendorem dari bullas has foribus nostris?

nihil est: tamquam si claudus sim, cum fustist ambulandum.

quia triduom hoc unum modo foro operam adsiduam dedo,

dum reperiam qui quaeritet argentum in faenus, hic vos

430dormitis interea domi, atque erus in hara, haud aedibus, habitat.

em ergo hóc tibi. Lib. Hospes, te obsecro, defende. Merc. Saurea, oro,

mea causa ut mittás. Leon. Eho, ecquis pro vectura olivi

rem solvit? Lib. Solvit. Leon. Cui datumst? Lib. Sticho vicario ipsi

tuo. Leon. Váh, delenire apparas, scio mihi vicarium esse,

435neque eo esse servom in aedibus eri quí sit pluris quam illest.

sed vina quaé heri vendidi vinario Exaerambo,

iam pró eis satis fecit Sticho? Lib. Fecisse satis opinor,

nam vidi huc ipsum adducere trapezitam Exaerambum.

Leon. Sic dedero. prius quae credidi vix anno post exegi;

440nunc satagit: adducit domum etiam ultro et scribit nummos.

Dromo mercedem rettulit? Lib. Dimidio minus opinor.

Leon. Quid relicuom? Lib. Aibat reddere quom extemplo redditum esset;

nam retineri, ut quod sit sibi operis locatum efficeret.

Leon. Scyphos quos utendos dedi Philodamo, rettulitne?

Lib. 445Non etiam. Leon. Hem non? si velis da … , commoda homini amico.

Merc. Perii hercle, iam hic me abegerit suo odio. Lib. Heús iam satis tu.

audin quae loquitur? Leon. Audio et quiesco. Merc. Tandem, opinor,

conticuit. nunc adeam optimum est, prius quam incipit tinnire.

quam mox mi operam das? Leon. Ehem, óptume. quam dudum tu advenisti?

450non hercle te provideram (quaeso, ne vitio vortas),

ita iracundia obstitit oculis. Merc. Non mirum factum est.

sed si domi est, Demaenetum volebam. Leon. Negat esse intus.

verum istuc argentum tamen mihi si vis denumerare,

repromittam istoc nomine solutam rem futuram.

Merc. 455Sic potius, ut Demaeneto tibi ero praesente reddam.

Lib. Erus istunc novit atque erum hic. Merc. Ero huic praesente reddam.

Lib. Da modo meo periculo, rem salvam ego exhibebo;

nam si sciat noster senex fidem non esse huic habitam,

suscenseat, quoi ómnium rerum ipsus semper credit.

Leon. 460Non magni pendo. ne duit, si non volt. sic sine astet.

Lib. Da, inquam. vah, formido miser, ne hic me tibi arbitretur

suasisse, sibi ne crederes. da, quaeso, ac ne formida:

salvom hercle erit. Merc. Credam fore, dum quidem ipse in mánu habebo.

peregrinus ego sum, Sauream non novi. Lib. At nosce sane.

Merc. 465Sit, non sit, non edepol scio. si is est, eum esse oportet.

ego certe me incerto scio hoc daturum nemini homini.

Leon. Hercle istum di omnes perduint. verbo cave supplicassis.

ferox est viginti minas meas tractare sese.

nemo accipit, aufer te domum, abscede hinc, molestus ne sis.

Merc. 470Nimis iracunde. non decet superbum esse hominem servom.

Leon. Malo hercle iam magno tuo, ni isti nec recte dicis.

Lib. Impure, nihili. non vides irasci? Leon. Perge porro.

Lib. Flagitium hominis. da, óbsecro, argentum huic, ne male loquatur.

Merc. Malum hercle vobis quaeritis. Leon. Crura hercle diffringentur,

475ni istum impudicum percies. Lib. Perii hercle. age impudice,

sceleste, non audes mihi scelesto subvenire?

Leon. Pergin precari pessimo? Merc. Quae res? tun libero homini

male servos loquere? Leon. Vapula. Merc. Id quidém tibi hercle fiet,

ut vapules, Demaenetum simul ac conspexero hodie.

480in ius voco te. Leon. Non eo. Merc. Non is? memento. Leon. Memini.

Merc. Dabitur pol supplicium mihi de tergo vostro. Leon. Vae te.

tibi quidem supplicium, carnufex, de nobis detur?† Merc. Atque etiam

pro dictis vostris maledicis poenae pendentur mi hodie.

Leon. Quid, verbero? ain tu, furcifer? erum nos fugitare censes?

486ei nunciam ad erum, quo vocas, iam dudum quo volebas.

Merc. Nunc demum? tamen numquam hinc feres argenti nummum, nisi me

dare iusserit Demaenetus. Leon. Ita facito, age ambula ergo.

tu contumeliam alteri facias, tibi non dicatur?

490tam ego homo sum quam tu. Merc. Scilicet. ita res est. Leon. Sequere hac ergo.

praefiscini hoc nunc dixerim: nemo etiam me accusavit

merito meo, neque me alter est Athenis hodie quisquam,

cui credi recte aeque putent. Merc. Fortassis. sed tamen me

numquam hodie induces, ut tibi credam hoc argentum ignoto.

495lupus est homo homini, non homo, quom qualis sit non novit.

Leon. Iam nunc secunda mihi facis. scibam huic te capitulo hodie

facturum satis pro iniuria; quamquam ego sum sordidatus,

frugi tamen sum, nec potest peculium enumerari.

Merc. Fortasse. Leon. Etiam † nunc dico Periphanes Rhodo mercator dives

500absente ero solus mihi talentum argenti soli

adnumeravit et mihi crédidit, nequest deceptus in eo.

Merc. Fortasse. Leon. Atque etiam tu quoque ipse, si esses percontatus

me ex aliis, scio pol crederes nunc quod fers. Merc. Haud negassim. –