7. Muli duo et vectores Phaedr. 2, 7

Muli gravati sarcinis ibant duo:1

Unus ferebat fiscos cum pecunia,

Alter tumentes multo saccos hordeo.

Ille onere dives celsa cervice eminens

Clarumque collo iactans tintinnabulum,5

Comes quieto sequitur et placido gradu.

Subito latrones ex insidiis advolant

Interque caedem ferro mulum sauciant,

Diripiunt nummos, neglegunt vile hordeum.

Spoliatus igitur casus cum fleret suos:10

»Equidem« inquit alter »me contemptum gaudeo;

Nam nil amisi nec sum laesus vulnere.«

Hoc argumento tuta est hominum tenuitas;

Magnae periclo sunt opes obnoxiae.