9. Passer ad leporem consiliator Phaedr. 1, 9

Sibi non cavere et aliis consilium dare1

Stultum esse paucis ostendemus versibus.

Oppressum ab aquila, fletus edentem graves,

Leporem obiurgabat passer: »Ubi pernicitas

Nota« inquit »illa est? Quid ita cessarunt pedes?«5

Dum loquitur, ipsum accipiter necopinum rapit

Questuque vano clamitantem interficit.

Lepus semianimus mortis in solacio:

»Qui modo securus nostra irridebas mala,

Simili querela fata deploras tua.«10