7 Ov. am. 3, 7, 6

At non formosa est, at non bene culta puella,

At, puto, non votis saepe petita meis!

Hanc tamen in nullos tenui male languidus usus,

Sed iacui pigro crimen onusque toro;

5Nec potui cupiens, pariter cupiente puella,

Inguinis effeti parte iuvante frui.

Illa quidem nostro subiecit eburnea collo

Bracchia Sithonia candidiora nive,

Osculaque inseruit cupida luctantia lingua

10Lascivum femori supposuitque femur,

Et mihi blanditias dixit dominumque vocavit,

Et quae praeterea publica verba iuvant.

Tacta tamen veluti gelida mea membra cicuta

Segnia propositum destituere meum;

15Truncus iners iacui, species et inutile pondus,

Et non exactum, corpus an umbra forem.

Quae mihi ventura est, siquidem ventura, senectus,

Cum desit numeris ipsa iuventa suis?

A, pudet annorum: quo me iuvenemque virumque?

20Nec iuvenem nec me sensit amica virum!

Sic flammas aditura pias aeterna sacerdos

Surgit et a caro fratre verenda soror.

At nuper bis flava Chlide, ter candida Pitho,

Ter Libas officio continuata meo est;

25Exigere a nobis angusta nocte Corinnam

Me memini numeros sustinuisse novem.

Num mea Thessalico languent devota veneno

Corpora? num misero carmen et herba nocent,

Sagave poenicea defixit nomina cera

30Et medium tenuis in iecur egit acus?

Carmine laesa Ceres sterilem vanescit in herbam,

Deficiunt laesi carmine fontis aquae,

Ilicibus glandes cantataque vitibus uva

Decidit, et nullo poma movente fluunt.

35Quid vetat et nervos magicas torpere per artes?

Forsitan inpatiens fit latus inde meum.

Huc pudor accessit: facti pudor ipse nocebat;

Ille fuit vitii causa secunda mei.

At qualem vidi tantum tetigique puellam!

40Sic etiam tunica tangitur illa sua.

Illius ad tactum Pylius iuvenescere possit

Tithonosque annis fortior esse suis.

Haec mihi contigerat; sed vir non contigit illi.

Quas nunc concipiam per nova vota preces?

45Credo etiam magnos, quo sum tam turpiter usus,

Muneris oblati paenituisse deos.

Optabam certe recipi – sum nempe receptus;

Oscula ferre – tuli; proximus esse – fui.

Quo mihi fortunae tantum? quo regna sine usu?

50Quid, nisi possedi dives avarus opes?

Sic aret mediis taciti vulgator in undis

Pomaque, quae nullo tempore tangat, habet.

A tenera quisquam sic surgit mane puella,

Protinus ut sanctos possit adire deos?

55Sed, puto, non blande, non optima perdidit in me

Oscula; non omni sollicitavit ope!

Illa graves potuit quercus adamantaque durum

Surdaque blanditiis saxa movere suis.

Digna movere fuit certe vivosque virosque;

60Sed neque tum vixi nec vir, ut ante, fui.

Quid iuvet, ad surdas si cantet Phemius aures?

Quid miserum Thamyran picta tabella iuvat?

At quae non tacita formavi gaudia mente!

Quos ego non finxi disposuique modos!

65Nostra tamen iacuere velut praemortua membra

Turpiter hesterna languidiora rosa –

Quae nunc, ecce, vigent intempestiva valentque,

Nunc opus exposcunt militiamque suam.

Quin istic pudibunda iaces, pars pessima nostri?

70Sic sum pollicitis captus et ante tuis.

Tu dominum fallis; per te deprensus inermis

Tristia cum magno damna pudore tuli.

Hanc etiam non est mea dedignata puella

Molliter admota sollicitare manu;

75Sed postquam nullas consurgere posse per artes

Inmemoremque sui procubuisse videt,

»Quid me ludis?« ait, »quis te, male sane, iubebat

Invitum nostro ponere membra toro?

Aut te traiectis Aeaea venefica lanis

80Devovet, aut alio lassus amore venis.«

Nec mora, desiluit tunica velata soluta –

Et decuit nudos proripuisse pedes! –

Neve suae possent intactam scire ministrae,

Dedecus hoc sumpta dissimulavit aqua.