17 Ov. am. 2, 17, 18

Siquis erit, qui turpe putet servire puellae,

Illo convincar iudice turpis ego!

Sim licet infamis, dum me moderatius urat,

Quae Paphon et fluctu pulsa Cythera tenet.

5Atque utinam dominae miti quoque praeda fuissem

Formosae quoniam praeda futurus eram!

Dat facies animos. facie violenta Corinna est –

Me miserum! cur est tam bene nota sibi?

Scilicet a speculi sumuntur imagine fastus,

10Nec nisi conpositam se prius illa videt!

Non, tibi si facies animum dat et omina regni –

O facies oculos nata tenere meos! –

Collatum idcirco tibi me contemnere debes;

Aptari magnis inferiora licet.

15Traditur et nymphe mortalis amore Calypso

Capta recusantem detinuisse virum.

Creditur aequoream Pthio Nereida regi,

Egeriam iusto concubuisse Numae,

Vulcano Venerem, quamvis incude relicta

20Turpiter obliquo claudicet ille pede.

Carminis hoc ipsum genus inpar; sed tamen apte

Iungitur herous cum breviore modo.

Tu quoque me, mea lux, in quaslibet accipe leges;

Te deceat medio iura dedisse foro.

25Non tibi crimen ero, nec quo laetere remoto;

Non erit hic nobis infitiandus amor.

Sunt mihi pro magno felicia carmina censu,

Et multae per me nomen habere volunt;

Novi aliquam, quae se circumferat esse Corinnam.

30Ut fiat, quid non illa dedisse velit?

Sed neque diversi ripa labuntur eadem

Frigidus Eurotas populiferque Padus,

Nec nisi tu nostris cantabitur ulla libellis;

Ingenio causas tu dabis una meo.