68 Mart. 9, 68

Quid tibi nobiscum est, ludi scelerate magister,

invisum pueris virginibusque caput?

nondum cristati rupere silentia galli:

murmure iam saevo verberibusque tonas.

tam grave percussis incudibus aera resultant,5

causidicum medio cum faber aptat equo;

mitior in magno clamor furit amphitheatro,

vincenti parmae cum sua turba favet.

vicini somnum – non tota nocte – rogamus:

nam vigilare leve est, pervigilare grave est.10

discipulos dimitte tuos. Vis, garrule, quantum

accipis ut clames, accipere ut taceas?