1 Hor. carm. 4, 1

Intermissa, Venus, diu

rursus bella moves? parce, precor precor.

non sum qualis eram bonae

sub regno Cinarae. desine, dulcium

5mater saeva Cupidinum,

circa lustra decem flectere mollibus

iam durum imperiis: abi,

quo blandae iuvenum te revocant preces.

tempestivius in domum

10Pauli purpureis ales oloribus

comissabere Maximi,

si torrere iecur quaeris idoneum;

namque et nobilis et decens

et pro sollicitis non tacitus reis

15et centum puer artium

late signa feret militiae tuae

et, quandoque potentior

largi muneribus riserit aemuli,

Albanos prope te lacus

20ponet marmoream sub trabe citrea.

illic plurima naribus

duces tura lyraeque et Berecyntiae

delectabere tibiae

mixtis carminibus non sine fistula;

25illic bis pueri die

numen cum teneris virginibus tuum

laudantes pede candido

in morem Salium ter quatient humum.

me nec femina nec puer

30iam nec spes animi credula mutui

nec certare iuvat mero

nec vincire novis tempora floribus.

sed cur heu, Ligurine, cur

manat rara meas lacrima per genas?

35cur facunda parum decoro

inter verba cadit lingua silentio?

nocturnis ego somniis

iam captum teneo, iam volucrem sequor

te per gramina Martii

40campi, te per aquas, dure, volubilis.