23 Cic. Tusc. 4, 51–52

51Neque enim est ulla fortitudo, quae rationis est expers. „contemnendae res humanae sunt,sunt B sint X neglegenda mors est, patibiles et dolores et labores putandi“ – haec'contemnendae... 7 putandi' – haec dist. Po. (cf. p. 307, 23) cum constituta sunt iudicio atque sententia, tum est robusta illa et stabilis fortitudo, nisi forte, quae vehementer acriter animose fiunt, iracunde fieri suspicamur. mihi nemihi ne B minime X (minime V) Scipio quidem ille pontufex maxumus, qui hoc Stoicorumstoicicorum GV verum esse declaravit, numquam privatum esse sapientem, iratus videtur fuisse Ti. Ti] ex tam K^c Gracchogracho X tum, cum consulem languentem reliquit atque ipse privatus, ut si consulconsulĕet K (ĕ^c) esset, qui rem publicam salvamsalvam ς salva X esse vellent,vellent We. vellet hęc quid VK^c se sequi iussit. 52nescio, ecquid ipsi nos fortiter in re p. fecerimus: si quid fecimus, certe irati non fecimus. an est quicquam similius insaniaeinsaniae ς insania X quam ira? quam bene Ennius „initium“ dixit Enn. fr. inc. 18 „insaniae.“ color, vox, oculi, spiritus, inpotentia dictorum ac factorum quam partem habent sanitatis? quid Achille Homerico foedius, quid Agamemnone in iurgio? nam Aiacem quidem ira ad furorem mortemque perduxit. non igitur desiderat fortitudo advocatam iracundiam; satis est instructa parata armata per sese. nam isto quidem modoisto modo quidem ς corr. We. licet dicere utilem vinulentiam ad fortitudinem, utilemvinul.... 27 utilem om. V etiam dementiam, quod et insani et ebrii multa faciunt saepe vehementius. semper Aiax fortis, fortissimus tamen in furore; nam Trag. inc. 64 nam poetae tribuunt alii