49 Cic. Tusc. 1, 116–119

116 ↷Harmodius in ore est add. Rath et Aristogiton; Lacedaemonius Leonidas, Thebanus Epaminondas viget. nostros non norunt, quos enumerare magnum est: ita sunt multi, quibus videmus optabilis mortes fuisse cum gloria.

117Quae cum ita sint, magna tamen eloquentia est utendum atque ita velut superiore e loco contionandum,concion. V ut homines mortem vel optare incipiant vel certe timere desistant? desistant?] interrogandi signum posuit Po. nam sisi add. K^c supremus ille dies non extinctionem, sed commutationem adfert loci, quid optabilius? sin autem perimitperemit GR¹ ( add. ^c) V ac delet omnino, quid melius quam in mediis vitae laboribus obdormiscere et ita coniventemconibentem VK¹ (coniventẽ²) conibuentem R¹ (corr. ^c) conhib. G somno consopiri sempiterno? quod si fiat, melior Enniennii R quam Solonis oratio. hic enim noster: „nemo me lacrimis decoret“ Enn. var. 17 inquit „nec funera fletu faxit!“ at vero ille sapiens:

Sol. fr.21 118nos vero, si quid tale acciderit, ut a deo denuntiatum videatur ut exeamus e vita, laeti et agentes gratias pareamus emittique nos e custodia et levari vinclisvĩnclis K vinculis V² arbitremur, ut aut in aeternam et planeplene X plane V² ς inin del. Schue. nostram domum remigremus aut omni sensu molestiaque careamus; sin autem nihil denuntiabitur, eo tamen simussimus V animo, ut horribilem illum diem aliis nobis faustum putemus nihilque in malis ducamus, quod sit velsituel R (eras. u) V a diis inmortalibusimm. G vel aa supra v. add. R natura parente omnium constitutum. non enim temere nec nec] ne K¹ fortuitofuito V¹ sati et creati sumus, sed profecto fuit quaedam vis, quae generi consuleret humano nec id gigneret aut aleret, quod cum exanclavisset omnes labores, tum incideret in mortis malum sempiternum:quod … 10 sempiternum Non. 107,24 portum potius paratum nobis et perfugium putemus. 119quo utinam velis passispasis K¹ (expansis ss. ²) V¹ pervehi liceat! sin reflantibussinereflantibus X sed prius e eras. in V (sine refl. dist. in G et postea in KR) ventis reiciemur, tamen eodemeodem ex eadem K¹R¹ paulo tardius referamur necesse est. quod autem omnibus necesse est, idne miserummisterium in miserum corr. K² esse uni potest? Habes epilogum, ne quid praetermissum aut relictum putes.

A. Ego vero, et quidemet qui idem GR¹ (in hoc alterum i linea deletum, tum iterum punctis ornatum ab R², qui etiam supra et scripsit; voluit ut v. atqui idem) fecit etiam iste me epilogus firmiorem.

M. Optime, inquam. sed nunc quidem valetudinivalitudini KR^c tribuamus aliquid, cras autem et quotquot ς quos X dies erimus in Tusculano, agamus haec et ea potissimum, quae levationem habeant aegritudinum formidinum cupiditatum, qui omnis philosophiaeomni philosophia X (philophia V¹) omnis philosophiae V^{2 aut c} ex omni ph. K² est fructus uberrimus.