17 Cic. Tusc. 1, 38–41

38 ↷sed redeo ad antiquos. rationem illi sententiae suae non fere reddebant, nisi quid erat numeris aut descriptionibusdescriptionibus Bς discriptionibus X (discretionibus V) explicandum: 39Platonem ferunt, ut Pythagoreos cognosceret, in Italiam venisse ad venisse adscr, in mg. et in ea (ita P) cum alios multos tum archytam (ut crithitã P) timeumque cognovit (et timęum invenisse R)V^cR^rec P al., (cf. fin. 5,87), unde V^c post ferunt (21) add. qui, tum corr. venit eddicisse (voluit ut v. edidicisse pro et dedicisse) signo inter haec verba ut ante notam mg. addito et didicissededicisse GR Pythagorea omnia primumque de animorum aeternitate non solum sensisse idem quod Pythagoram, sed rationem etiam attulisse. quam, nisi quidrationes. . quas V^2? adtul. V dicis, praetermittamus et hanc totam spem inmortalitatis relinquamus.

A. An tu cum me in summam exspectationem adduxeris, deseris?deseres V² ς errare meherculeme errare hercule Kmehercules V² malo cum Platone, quem tu quanti facias scio et quem ex tuo ore admiror, quam cum cũ] i. r. V^rec istis vera sentire.

40M. Mactemac in r. V^c virtute!Macte virtute Non. 341, 37 ego enim ipse cum eodem ipsoipso cf. div. 2, 95 isto We. non invitus erraverim. num igitur dubitamus – ? an sicut pleraque? quamquam hoc quidem minime; persuadent enim mathematici terram in medio mundo sitam ad universi caeli complexum quasi puncti instar optinere, quod κέντρονcentron X (ante Vitr. praeterea ap. Rom. non invenitur) illi vocant; eam porro naturam esse quattuor omnia gignentium corporum, ut, quasi partita habeant inter se ac divisa momenta, terrena et umidaumida RG¹V¹ ( add. G¹V¹) suopte nutu et suo pondere ad paris angulos in terram et in maremari X mare K² ς ferantur, reliquae duae partes, una ignea altera animalis, ut illae superioresille GKV superioris X in medium locum mundi gravitate ferantur et pondere, sic hae rursumrursus V² rectis lineis in caelestemcalestem GV¹ locum subvolent, sive ipsa natura superiora adpetente sive quod a gravioribus leviorasuperiora... 23 leviora om. R¹ add. m. vet. in mg. (superiora ex -re). eadem verba usque ad levio fere omnia in r. scripsit V¹ natura repellantur. quae cum constent,sive quod ... constent Non. 273, 7 perspicuum debet esse animos, cum e corpore excesserint, sive illi sint animales, id est spirabiles,spirabiles KV² (l sp.) spiritabiles RV¹ spiritales G sive ignei, sublime ferri. 41si vero aut numerus quidam sit sit] est Mdv. sed cf. comm. animus, quod subtiliter magis quam dilucide dicitur, aut cf. Aug. gen. ad litt. 7, 21 quinta illa non nominata magis quam non intellecta natura, multo etiam integriora ac puriora sunt, ut a terra longissime sese om. H ecferant.si vero ... 5 ecferantecf. X (eff. corr. V¹ ecf. K^c) Horum igitur aliquid … animus,putetur vel cogitetur fere potius supplendum quam sit (We.). est ante animus add. Bς nenec K tam vegetavegeta V¹ (veg in r.) K² veta GK¹R mens aut in corde cerebrove aut in Empedocleo sanguine demersa iaceat.