4 Cic. dom. 8–10

8Primum dico senatoris esse boni semper in senatum venire, nec cum hishis P rell. praeter Gk iis, e is sentio qui statuunt minus bonis temporibus in senatum ipsum non venirestatuerunt … ipsi non venire Lange ipsum t: ipsi rell.venire ni codd. praeter PHGMe (venirent): ipsis non venire licere Jeep, non intellegentesintellegent P et pler., corr. Hbk hanc suam nimiam perseverantiam vehementer iis quorum animum offendere voluerint et gratamet gratam ut GMe ita PBt: gratam Hbk et iucundam fuisse. At enim non nulli propter timorem, quod se in senatu tuto non esse arbitrabantur, discesserunt. Non reprehendo, nec quaero fueritne aliquid pertimescendum: puto suo quemque arbitratu timere oportere. Cur ego non timuerim quaeris? quia te illinc abisse constabat. Cur, cum viri boni non nulli putarint tuto se in senatu esse non posse, ego non idem senserim? Cur, cum ego me existimassemexistimassem Naugerius (1) (-avissem ek): om. P1: extimassem ed. V.: aestimavissem P2H rell. (-assem w) praeter GMe (sensissem): putarim vel senserim coni. Halm tuto omnino in civitate esse non posse, illi remanseruntremanserunt Mueller, prob. Zielinski (§ 10): rerunt PBΣw: senserunt GMe: non idem senserunt Lange: restiterunt A. C. Clark: num renuerunt? Habent edd. R. et V. illuc irem (et ita b: illic ierim t)? An aliisAn aliis P2 rell. praeter M (An eis) et G (an meis): om. P1 licet, et recte licet, in meo metu sibi nihil timere: mihi uni necesse erit et meam et aliorum vicem pertimescere?

9An quia non condemnavi sententia mea duo consules, sum reprehendendus? Eos igitur ego potissimum damnare debui quorum lege perfectum est ne ego, indemnatus atque optime de re publica meritus, damnatorum poenam sustinerem? Quorum etiam delicta propter eorum egregiam in me conservando voluntatem non modo me sed omnis bonos ferre oporteret, eorum optimum consilium ego potissimum per eos in meam pristinam dignitatemdignitatem om. PBΣ restitutus meo consilio repudiarem? At quam sententiam dixi? Primum eam quam populi sermo in animis nostris iam ante defixerat, deinde eam quae erat superioribus diebus agitata in senatu, deniquedenique Halm: de P1: deinde P2 rell.: om. G eam quam senatus frequens tum cum mihi est adsensus secutus est: ut neque adlata sit a me res inopinata ac recens, nec, si quod in sententia vitium est, maius sit eius qui dixerit quam omnium qui probarint. 10At enim liberum senatus iudicium propter metum non fuit. Si timuisse eos facis qui discesserunt, concede non timuisse eos qui remanserunt; sin autem sine iishis P rell. qui tum afuerunt nihil decerni libere potuit, cum omnes adessent, coeptum est referri de inducendo senatus consulto; ab universo senatu reclamatum est.