79 Cic. Verr. 2, 3, 182–184

182 ↷Dicerem hoc mihi totumtotum mihi π esse attribuendum, iudices, si illi umquam hoc a me postulassent, si umquam omnino cogitassent. 183Quam ob rem enim scriba deducat, acac (et O) non potius mulio cO: non mulio plus (om. ac) V non potius mulio qui advexeritadvexerit Vp et pler.: advexit O, tabellariusnon tabell. V cuius adventu certiores facti petiverunt, praeco qui adire iussit, viator aut Venerius qui fiscum sustulit? Quae pars operae aut opportunitatis in scriba est cur eicur ei VcO: cui rei p rell. non modomodo om. cO merces tanta detur, sed cur cum eo tantae pecuniae partitio fiat? „Ordo est honestus.“ Quis negat, aut quid ea res ad hanc rem pertinet? Est vero honestus, quod eorum hominum fidei tabulae publicae periculaque magistratuum committuntur. Itaque ex his scribis qui digni sunt illo ordine, patribus familiasfamiliis codd. praeter O, viris bonis atque honestis, percontamini quid sibi istae quinquagesimae velint: iam omnibusomnibus VO: omnes p rell. intellegetis novam remrem novam O totam atque indignam videri. 184Ad eos me scribas revoca, si placet, noli hos colligere, qui nummulis corrogatis de nepotum donis ac de scaenicorum corollariis, cum decuriam emerunt, ex primo ordine explosorum in secundum ordinem civitatis se venisse dicunt. Eos scribas tecum disceptatores huius criminis habebo qui istos scribas esse moleste feruntmoleste ferunt esse V. Tametsi cum in eo ordine videamus esse multos non idoneos, qui ordo industriae propositus est et dignitati, mirabimur turpis aliquos ibi esseibi esse cO: in eo esse pqk. Habet V quid mirabimur turbis esse aliquos quo cuivis pretio licetpretio licet VO: licet pretio p rell. pervenire?