72 Cic. Verr. 2, 3, 168–170

168 ↷ Vettius, tuus familiarissimus, Vettius, tuus adfinis, cuius sororem habes in matrimonio, tuae frater uxorisuxoris frater O testatur litteris cO: om. p rell., Vettius, frater tui quaestoris, testatur litteris impudentissimum tuumimpud. tuum pO: tuum impud. al. furtum certissimumque peculatum; nam quo alio nomine pecuniae publicae faeneratio est appellanda? Recita reliqua. ScribamRecita reliqua: haec verba habet in lacuna p, ab eadem scripta manu qua verba Recita testimonium publicum (§83 supra): om. edd. recc. tuum dicit, Verres, huius perscriptorem faenerationis fuisse: ei quoque magistri minantur in litteris, et casu scribae tum duo magistri fuerunt cum Vettio. Binas centesimas ab sesesese O: se rell. ablatas ferendum non putant, et recte non putantet recte non putant om. O, suppl. s.l. p2. Quis enim hoc fecit umquam, quis denique conatus est facere aut posse fieriposse fieri Vp rell.: fieri posse (v, §126) cogitavit, ut, cum senatus usura publicanosusura pub. VO: pub. usura p rell. saepe iuvisset, magistratus a publicanis pecuniam pro usurausura VO: usuris p rell. auderet auferre? Certe huic homini spes nulla salutis esset, si publicani, hoc est si equites Romani iudicarent: 169minor esseesse VcO: esse cura p rell. nunc, iudices, vobis disceptantibus debet, et tanto minor quanto est honestius alienis iniuriis quam re sua commoveri. Quid ad haec respondere cogitas? utrum factum negabis an tibi hoc licitum esse defendes? Negare qui potes? an ut tanta auctoritate litterarum, tot testibus publicanispublicanis Zielinski, p. 196 convincare Licuisse vero qui? Si herculehercule V: hercle O: me hercule p rell. (§32 supra) tuam pecuniam Vp rell.: pec. tuam cO te tuam pecuniam praetorempraetorem VcO: non populi Romani (ċprċ p) p rell. in provincia faeneratum docerem, tamen effugere non posses; sed publicam, sed ob frumentum decretam, sed a publicanis faenore acceptamacceptam V: accepto p rell. (faen. accept. om. O), hoc licuisse cuiquam probabis? quo non modo ceteri, sed tu ipsetu ipse VcO: ipse p rell. nihil audacius improbiusque fecisti. Non meherculemehercules O hoc, quod omnibus singulare videtur, – de quo mihi deinceps dicendum est, – possum, iudices, dicere audacius esse aut impudentius, quod permultis civitatibus pro frumento nihil solvit omnino: maior haec praeda fortassefortasse VO: fortasse est p rell., sed illa impudentia certe non minor. 170Et quoniam de illa faeneratione satis dictum est, nunc de hac tota pecunia aversa, quaeso, cognoscite.