38 Cic. Verr. 2, 3, 86–87

86Quid verovero VcO: ergo p rell.? a Tissensibus, perparva ac tenui civitate, sedsed VcO: et p rell. aratoribus laboriosissimis frugalissimisque hominibus, nonne plus lucri nomine eripitur quam quantum omnino frumentiomnino frumenti VO: frum. omn. p rell. exararant? ad quos tu decumanum Diognetum Venerium misisti, novum genus publicani. Cur hoc auctore non Romae quoquequoque VcO: om. p rell. servi publici ad vectigalia acceduntaccedunt cO: accedant Vp rell.? Anno secundo Tissenses HS xxi lucri dare coguntur inviti; tertio anno xii mod.xii mod' cO: ∞ ∞ modium p: varie turbant rell. tritici lucri Diogneto Venerio dare coacti sunt. Hic Diognetus, qui ex publicis vectigalibus tanta lucra facit, vicarium nullum habet, nihil omnino peculi. Vos etiam nunc dubitate, si potestis, utrum tantum numerum tritici Venerius apparitor istius sibi acceperit an huic exegerit. 87Atque haec ex publico Tissensium testimonio cognoscite. Testimonium publicum tissensium. Obscure, iudices, praetor ipse decumanus est, cum eius apparitores frumentum a civitatibus exigant, pecunias imperent, aliquanto plus ipsi lucrilucri cO: om. rell. auferant quam quantum populo Romano decumarum nomine daturi suntsint O! Haec aequitas in tuo imperio fuit, haec praetorispraetoria? Muell. dignitas, ut servos Venerios Siculorum dominos esse velles; hic dilectus, hoc discrimen te praetore fuit, ut aratores in servorum numero essent, servi in publicanorum.