11 Cic. Verr. 2, 2, 28–30

28 ↷Primum omniumomnium om. CO (add. O1 (add. O1) opera danda est ut eos nobiscum educamuseducamus CO: ducamus rell. qui nostrae famae capitique consulant; deinde, si in hominibus eligendis nos spes amicitiae fefellerit, ut vindicemusiudicemus pq (indic. r), missos faciamus, semper ita vivamus ut rationem reddendam nobis arbitremur. Africani est hoc, hominis liberalissimi – verum tamen ea liberalitas est probanda quae sine periculo existimationis est, ut in illo fuit: 29cum ab eo quidam vetus adsectator et exet ex CO1: ex rell. numero amicorum non impetraret utiuti COp: ut bqr Par. 7786 se praefectum in Africam duceret, et id ferret moleste, „Noli“, inquit, „mirari si tu hoc a metu hoc a me CO1b: tu a me hoc rell. non impetras. Ego iam pridem ab eo cui meam existimationem caram fore arbitror peto ut mecum praefectus proficiscatur, et adhuc impetrare non possum.“ Etenim re vera multo magis est petendum ab hominibus, si salvi et honestiet honesti CO: om. p rell. esse volumus, ut eant nobiscum in provinciam, quamquam CO: quam hoc illis rell. in benefici loco deferendum. Sed tu cum et tuos amicos in provinciam quasi in praedam invitabas et cum iisis C: his O1: illis pb al. ac per eos praedabare et eos in contione anulis aureis donabas, non statuebas tibi non solum de tuisde tuis CO1: de te rell., sed etiam de illorum factis rationem esse reddendam? 30Cum hos sibi quaestus constituisset magnos atque uberes ex hishis C codd.: iis edd. causis quas ipse instituerat cum consilio, hoc est cum sua cohorte, cognoscere, tum illud infinitum genus invenerat ad innumerabilem pecuniam corripiendam.