49 Cic. Verr. 2, 1, 127–129

127 ↷In sartis tectis vero quem ad modum sese Vqr: sese pδ gesserit quid ego dicam? Dixerunt qui senserunt; sunt alii qui dicant; notae res acac p: atque qr: om. V manifestae prolatae sunt et proferentur. 128Dixit Cn. FanniusC. Fannius πb: Cn. Phaenius V, eques Romanus, frater germanus Q. Titini, iudicisiudiciis (corr. iudicis) tuis Vb: iudici is tuis p pec. se dedisse ed. Venet. 1483, Zielinski (p. 193): se pec. dedisse codd. R. Cn. Faeni test. V: Recita test. Cn. Faen. pb tui, tibi pecuniam se dedisse. Recita. Cn. Fanni testimonium. Nolite Cn. Fannio dicentidicenti pr rell.: om. V credere, noli, inquam, tu, Q. Titini, Cn. Fannio, fratri tuo, credere; dicit enim rem incredibilem; C. VerremVerrem p2 s. l. insimulat avaritiae et audaciae, quae vitia videntur in quemvis potius quam in istumhistum p convenire. Dixit Q. Tadius, homo familiarissimus patris istius, non alienus a matris eius genere et nomine; tabulas protulit, quibus pecuniam se dedisse ostendit. Recita. Nomina Q. Tadi. Recita. Testimonium Q. Tadi. Ne Tadi quidem tabulisNe Tadi quidem tab. V edd.: Ne tabulis quidem Quinti (Q.) Tadii pr rell. credemus V: credetur πbδ (i, §127) nec testimonio credemus? Quid igitur in iudiciis sequemur? Quid est aliud omnibus omnia peccata et maleficia concedere nisi hoc, hominum honestorumhonestorum V: honestissimorum pr rell.; cf. Cluent. §202, Har. Resp. §19 testimoniis et virorum bonorum tabulis non credere? 129Nam quid ego de cotidiano sermone querimoniaque populi Romani loquar, de istius impudentissimo furto seu potius novo ac singulari latrocinio? ausum esse in aede Castoris, celeberrimo clarissimoque monumento – quod templum in oculis cotidianoque aspectu populi Romani positum est, quo saepe numero senatus convocatur, quo maximarum rerum frequentissimae cotidie advocationes fiunt – in eo loco in sermone hominum audaciae suae monumentum aeternum relinquere.