48 Cic. Verr. 2, 1, 125–127

125 ↷C. Sulpicius Olympus fuit; is mortuus est C. Sacerdote praetore, nescio an antequam Verres praeturam petere coeperitcoeperit πb rell., Prisc.: coepit V; fecit heredem M. Octavium Ligurem. Ligus hereditatem(item i, §126) ligus pq: ligur rell. adiit; possedit Sacerdote praetore sine ulla controversia. Posteaquam Verres magistratum iniit, ex edicto istius, quod edictum Sacerdos nonnon om. V: s. l. ut videtur p2, dein del. habuerat, Sulpici patroni filia sextam partem hereditatis ab Ligure petere coepit. Ligus(item i, §126) ligus pq: ligur rell. non aderat. L. frater eius causam agebat; aderant amici, propinqui. Dicebat iste, nisi cum muliere decideretur, in possessionem se ire iussurumire iussurum Vprb: ire missurum δ: se missurum coni. Zumpt (Zielinski l. c.). L. Gellius causam Liguris defendebat; docebat edictum eius non oportere in eas hereditatesad eas heredes pb valere quae ante eum praetorem venissentvenissent] fuissent V contra codd. et Prisc.; si hoc tum fuisset edictum, fortasse Ligurem hereditatem aditurum non fuisse. Aequa postulatio, summa hominum auctoritas pretio superabatur. 126Venit Romam Ligus; non dubitabat quin, si ipse Verrem convenisset, aequitate causaecausae V Non.: causae et pr rell. (i, §137; Am. J. Ph. xxvi. 414), auctoritate sua commovere hominem posset. Domum ad eum venit, rem demonstrat, quam pridem sibi hereditas venisset docet; quod facile homini ingenioso in causa aequissima fuitfuit in causa aequissima pr, multa quae quemvis commovere possent dixit; ad extremum petere coepit ne usque eo suam auctoritatem despiceret gratiamquegratiamque prb: gratiam V (i, §145) contemneret ut se tanta iniuria adficeret. Homo Ligurem accusare coepit, qui in re adventicia atque hereditaria tam diligens, tam attentus esset; debere eum aiebat suam quoque rationem ducere; multa sibi opus esse, multa canibus suis, quos circa se haberet. Non possum illa planius commemorare quam ipsum Ligurem pro testimonio dicere audistis. 127Quid estQuid est V: quid ē p: quid enim bδ, Verres? utrum ne his quidem testibus credeturcrederetur pπ, an haec ad rem non pertinent? non credemuscredemus V: credimus π: om. bδ M. Octavio, non L. Liguri? quis nobis credet, cui nos? quid estest V: est Verres pr quod planum fieri testibus possit, si hoc non fit? An id quod dicunt leve est? Nihil levius quam praetorem urbanumurbanum V: ūrb. p: urbis bδ (i, §143) hoc iuris in suo magistratu constituere, omnibus quibus hereditas venerit coheredem praetorem esse oportere. An vero dubitamus quo ore iste ceteros homines inferiores loco, auctoritate, ordine, quo ore homines rusticanos ex municipiis, quo denique ore, quos numquam liberos putavit, libertinos homines solitus sit appellare, qui ob ius dicendumdicendum Vπb: dicundum δ M. Octavium Ligurem, hominem ornatissimum loco, ordineordine om. pq, nomine, virtute, ingenio, copiis, poscere pecuniam non dubitavitdubitavit V pq1: dubitarit rb?