47 Cic. Verr. 2, 1, 122–125

122In plebem vero Romanam utrum superbiam prius commemorem an crudelitatem? Sine dubio crudelitas gravior est atque atrocior. Oblitosne igitur hos putatis esse quem ad modum sit iste solitus virgis plebem Romanam concidere? Quam rem etiam tribunustr. pl. Quintius V plebis in contione egit, cum eum quem iste virgisiste virgis V π: virgis iste bδ ceciderat in conspectum populi Romani produxitproduxisset V (Zielinski p. 193); cuius rei recognoscendae faciam vobis suo tempore potestatem. 123Superbia vero quae fuerit quis ignorat? quem ad modum isteiste V Prisc.: is pδ tenuissimum quemque contempserit, despexerit, liberum esse numquam duxerit? P. Trebonius viros bonos et honestos complurisconplures Vbr: plures pq fecit heredes; in iisiis V: his p rell. fecit suum libertum. Is A. TreboniumIs Aulum p fratrem habuerat proscriptum. Ei cum cautum vellet, scripsit ut heredes iurarent se curaturos ut ex sua cuiusque parte ne minus dimidium ad A. TreboniumA. prb: om. Vq illumfratrem illum πb: illum V edd. proscriptum perveniret. Libertus iurat; ceteri heredes adeunt ad Verrem, docent non oportere se id iurareid iurare p (ut coni. Klotz): adiurare V: iurare id qr: iurare rell. facturosacturos V esse quod contra legem Corneliam esset, quae proscriptum iuvari vetaretvetaret V ut videtur: vetat p rell.; impetrant ut ne iurent; dat his possessionem. Id ego non reprehendo; etenim erat iniquuminicum V homini proscripto egenti de fraternis bonis quicquam dari. LibertusLibertus V edd.: at ille libertus r (ut coni. Ern.): et ille lib. p rell., nisi ex testamento patroni iurasset, scelus se facturum arbitrabatur; 124itaque ei Verres possessionem hereditatis negat se daturum, ne posset patronum suum proscriptum iuvare, simul ut esset poena quod alterius patroni testamento obtemperasset. Das possessionem ei qui non iuravit; concedo; praetorium est. Adimis tu ei qui iuravit; quo exemplo? Proscriptum iuvat; lex est, poena estlex poena est V. Quid ad eum qui ius dicit? utrum reprehendis quod patronum iuvabat eum qui tumtum πb: om. V in miseriis erat, an quod alterius patroni mortui voluntatem conservabat, aa r: om. Vpqb quo summum beneficium acceperat? Utrum horum reprehendis? Et hoc tum de sella vir optimus dixit: „Equiti Romano tam locupleti libertinus homo sithomo sit V: sit homo p rell. heres!“ O modestum ordinem, quod illinc vivus surrexeritsurrexerit V (Zielinski p. 193): surrex p: surrexit r rell., prob. May! 125Possum sescentasescenta V: lx p: sexaginta rell. decreta proferre in quibus, ut ego non dicam, pecuniamego non dicam pecuniam V: ego pec. non dicam pr rell. intercessisse ipsa decretorum novitas iniquitasque declarat; verum ut ex uno de ceteris coniecturam facere possitis, id quod priore actione didicistisdidicistis V: cognostis p rell. (Am. J. Ph. xxvi. 411), audite.