41 Cic. Verr. 2, 1, 104–107

104 ↷P. AnniusC. Annius codd.: corr. Naugerius (i, §107: ii, §21) Asellus mortuus est C. Sacerdote praetoreċpRċ D corr., Zr: pir p: ċpċ R SD primo. Is cum haberet unicam filiam neque census esset, quod eumeum SDKZpr: cum q: om. b edd. natura hortabatur, lex nulla prohibebat, fecit ut filiam bonis suis heredem institueret. Heres erat filia. Faciebant omniaomnia faciebant qr cum pupillapuella Prisc., legislegis SDp: leges Prisc. aequitas, voluntas patris, edicta praetorum, consuetudo iuris eius quod erat tum cum Asellus est mortuusmortuus est Kr. 105Iste praetor designatus – utrum admonitus an temptatusan temptatus p: atemptatus (att.) SDΨ an, qua est ipseipse SDΨp: iste bδ sagacitate in his rebus, sine duce ullo, sine indice pervenerit ad hanc improbitatem, nescio: vos tantum hominis audaciam amentiamqueaudaciam amentiamque pbrK: am. aud. ZG1λ et SD (sed hi cum signis transp. §2) cognoscite – appellat heredem L. Annium, qui erat institutus secundum filiam (non enim mihi persuadetur istum ab illo prius appellatum); dicit se posse ei condonare edicto hereditatem; docet hominem quid possitpossit SDVp: posset V Prisc. fieri. Illi bona res, huic vendibilis videbatur. Iste, tametsi singularisingulari pKZ et corr. SD: -aris Vb al., et pr. SD: fort. singularis audaciae? est audacia, tamen ad pupillae matrem submittebat; malebat pecuniam accipere, ne quid novi ediceretdiceret Vb, quam ut hoc edictum tamtam V: om. SDZpbr: K Harl. 5428 improbum et tam inhumanum interponeret. 106Tutores pecuniam praetori si pupillae nomine dedissent, grandem praesertim, quem ad modum in rationem inducerent, quem ad modum sine periculo suo dare possent, non videbant; simul etet om. Vb (Am. J. Ph. xxvi. 411) istum fore tam improbum non arbitrabantur; saepe appellati pernegaverunt. Iste ad arbitrium eius cui condonabatcondonabat VSDp rell.: -averat Prisc.: -arat δ hereditatem ereptam aa SDp rell.: om. Vb Prisc. liberis quam aequumaecum Vp: aequum SDb: et cum qr (qua maecum p1 corr.) edictum conscripserit, quaeso, cognoscite. Cum intellegam legem voconiam – Cum … Voconiam om. V. Quis umquam crederet mulierum adversarium VerremVerr. mul. advers. bδ futurum? an ideo aliquid contra mulieres fecitfecit SDp rell.: scripsit V (i, §110: Am. J. Ph. l. c.) ne totum edictum ad Chelidonis arbitrium scriptum videretur? Cupiditati hominum ait se obviam ire. Quis potius non modo his temporibus, sed etiametiam om. V (Am. J. Ph. ibid. 412: cf. i, §45) apud maiores nostros? quis tam remotus fuitfuit om. G2 a cupiditate? Dic, quaeso, cetera; delectat enim me hominis gravitas, scientia iuris praetoriipraetorii (i, §114) add. Koch, V secutus in quo est P. R. (iii, §17): praetoris auctoritas Klotz auctoritas. RecitaRecita V: om. SDp rell. (cf. dic … recita i, §143). Qui abab om. v A. Postumio Q. Fulvio censoribus postve ea – – fecit fecerit. 107„Fecit fecerit?“ quis umquam edixit isto modo? quis umquam eius reieius rei SD: ei rei V fraudem aut periculum proposuit edicto, quae neque post edictum reprehendireprehendi V sol. (Am. J. Ph. xxvi. 410) neque ante edictum provideri potuit?