25 Cic. Verr. 2, 1, 64–65
64Erat comes eius Rubrius quidam, homo factus ad istius libidines, qui miro artificio, quocumque venerat, haec investigare omnia solebat. Is ad eum rem istamistam Dp rell.: ita Pluyg., Madv., Muell. defert, Philodamum esse quendam, genere, honore, copiis, existimatione facile principem Lampsacenorum; eius esse filiam, quae cum patre habitaret propterea quod virum non haberet, mulierem eximia pulchritudine; sed eam summa integritate pudicitiaque existimari. Homo, ut haec audivit, sic exarsit ad id quod non modo ipse numquam viderat, sed ne audierat quidem ab eo qui ipse vidisset, ut statim ad Philodamum migrare se diceret velle. Hospes IanitorIanitor secl. Bake, Kays., Muell., qui nihil suspicaretur, veritus ne quid in ipso se offenderetur, hominem summa vi retinere coepit. Iste, qui hospitis relinquendi causam reperire non posset, alia sibi ratione viam munire ad stuprum coepit; Rubrium, delicias suas, in omnibus eius modi rebus adiutorem suum et conscium, parum laute deversari dicit; ad Philodamum deduci iubet. 65Quod ubi est Philodamo nuntiatum, tametsi eraterat tres Lgg., Non.: non erat DΨprb: erat non q al. ignarus quantum sibi ac liberis suis iam tum malimali πb: om. DΨ constitueretur, tamen ad istum venit; ostendit munus illud suummunus illud suum DZπb: illud munus suum G2K: munus suum illud G1 non esse; se, cum suae partes essent hospitum recipiendorum, tum ipsos tamenipsos tantum Lg. 42 praetores et consules, non legatorum adseculasadseculas (ass.) Dπ: asseclas rell., recipere solere. Iste, qui una cupiditate raperetur, totum illius postulatum causamque neglexit; per vim ad eum, qui recipere non debebat, Rubrium deduci imperavit.